Borrowed from Sanskrit संन्यास (saṃnyāsa).
संन्यास • (sannyās) m
Compound of सम्- (sam-, “together”) + न्यास (nyāsa, “abandoning”)
संन्यास • (saṃnyāsa) stem, m
| Masculine a-stem declension of संन्यास (saṃnyāsa) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | संन्यासः saṃnyāsaḥ |
संन्यासौ / संन्यासा¹ saṃnyāsau / saṃnyāsā¹ |
संन्यासाः / संन्यासासः¹ saṃnyāsāḥ / saṃnyāsāsaḥ¹ |
| Vocative | संन्यास saṃnyāsa |
संन्यासौ / संन्यासा¹ saṃnyāsau / saṃnyāsā¹ |
संन्यासाः / संन्यासासः¹ saṃnyāsāḥ / saṃnyāsāsaḥ¹ |
| Accusative | संन्यासम् saṃnyāsam |
संन्यासौ / संन्यासा¹ saṃnyāsau / saṃnyāsā¹ |
संन्यासान् saṃnyāsān |
| Instrumental | संन्यासेन saṃnyāsena |
संन्यासाभ्याम् saṃnyāsābhyām |
संन्यासैः / संन्यासेभिः¹ saṃnyāsaiḥ / saṃnyāsebhiḥ¹ |
| Dative | संन्यासाय saṃnyāsāya |
संन्यासाभ्याम् saṃnyāsābhyām |
संन्यासेभ्यः saṃnyāsebhyaḥ |
| Ablative | संन्यासात् saṃnyāsāt |
संन्यासाभ्याम् saṃnyāsābhyām |
संन्यासेभ्यः saṃnyāsebhyaḥ |
| Genitive | संन्यासस्य saṃnyāsasya |
संन्यासयोः saṃnyāsayoḥ |
संन्यासानाम् saṃnyāsānām |
| Locative | संन्यासे saṃnyāse |
संन्यासयोः saṃnyāsayoḥ |
संन्यासेषु saṃnyāseṣu |
| Notes |
| ||