From सम्- (sam-) + युग (yuga, “pair, couple”). Compare द्वंद्व (dvaṃdva) for semantic development.
संयुग • (saṃyuga) stem, n
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | संयुगम् (saṃyugam) | संयुगे (saṃyuge) | संयुगानि (saṃyugāni) संयुगा¹ (saṃyugā¹) |
vocative | संयुग (saṃyuga) | संयुगे (saṃyuge) | संयुगानि (saṃyugāni) संयुगा¹ (saṃyugā¹) |
accusative | संयुगम् (saṃyugam) | संयुगे (saṃyuge) | संयुगानि (saṃyugāni) संयुगा¹ (saṃyugā¹) |
instrumental | संयुगेन (saṃyugena) | संयुगाभ्याम् (saṃyugābhyām) | संयुगैः (saṃyugaiḥ) संयुगेभिः¹ (saṃyugebhiḥ¹) |
dative | संयुगाय (saṃyugāya) | संयुगाभ्याम् (saṃyugābhyām) | संयुगेभ्यः (saṃyugebhyaḥ) |
ablative | संयुगात् (saṃyugāt) | संयुगाभ्याम् (saṃyugābhyām) | संयुगेभ्यः (saṃyugebhyaḥ) |
genitive | संयुगस्य (saṃyugasya) | संयुगयोः (saṃyugayoḥ) | संयुगानाम् (saṃyugānām) |
locative | संयुगे (saṃyuge) | संयुगयोः (saṃyugayoḥ) | संयुगेषु (saṃyugeṣu) |