From Proto-Indo-European *ser- (“to bind, tie; thread”). Cognate with Latin serō, Ancient Greek εἴρω (eírō, “I string together”), Gothic 𐍃𐌰𐍂𐍅𐌰 (sarwa).
सरत् • (sárat) stem, m
| Masculine at-stem declension of सरत् (sarat) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | सरन् saran |
सरन्तौ / सरन्ता¹ sarantau / sarantā¹ |
सरन्तः sarantaḥ |
| Vocative | सरन् saran |
सरन्तौ / सरन्ता¹ sarantau / sarantā¹ |
सरन्तः sarantaḥ |
| Accusative | सरन्तम् sarantam |
सरन्तौ / सरन्ता¹ sarantau / sarantā¹ |
सरतः sarataḥ |
| Instrumental | सरता saratā |
सरद्भ्याम् saradbhyām |
सरद्भिः saradbhiḥ |
| Dative | सरते sarate |
सरद्भ्याम् saradbhyām |
सरद्भ्यः saradbhyaḥ |
| Ablative | सरतः sarataḥ |
सरद्भ्याम् saradbhyām |
सरद्भ्यः saradbhyaḥ |
| Genitive | सरतः sarataḥ |
सरतोः saratoḥ |
सरताम् saratām |
| Locative | सरति sarati |
सरतोः saratoḥ |
सरत्सु saratsu |
| Notes |
| ||