Vṛddhi derivative of सहाय (sahāya), most likely from सह (saha) + अय (aya), with the latter part from the root इ (i), from Proto-Indo-European *h₁i-. An alternative explanation is that सहाय (sahāya) is a reborrowing from सखाय (sakhāya), a vṛddhi derivative of सखि (sakhi), from Proto-Indo-Iranian *sákʰā, from Proto-Indo-European *sokʷH- (“friend, companion”), from *sekʷ- (“to follow”).
साहाय्य • (sāhāyya) stem, n
| Neuter a-stem declension of साहाय्य | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | साहाय्यम् (sāhāyyam) | ||
| Gen. sg. | साहाय्यस्य (sāhāyyasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | साहाय्यम् (sāhāyyam) | साहाय्ये (sāhāyye) | साहाय्यानि (sāhāyyāni) |
| Vocative | साहाय्य (sāhāyya) | साहाय्ये (sāhāyye) | साहाय्यानि (sāhāyyāni) |
| Accusative | साहाय्यम् (sāhāyyam) | साहाय्ये (sāhāyye) | साहाय्यानि (sāhāyyāni) |
| Instrumental | साहाय्येन (sāhāyyena) | साहाय्याभ्याम् (sāhāyyābhyām) | साहाय्यैः (sāhāyyaiḥ) |
| Dative | साहाय्याय (sāhāyyāya) | साहाय्याभ्याम् (sāhāyyābhyām) | साहाय्येभ्यः (sāhāyyebhyaḥ) |
| Ablative | साहाय्यात् (sāhāyyāt) | साहाय्याभ्याम् (sāhāyyābhyām) | साहाय्येभ्यः (sāhāyyebhyaḥ) |
| Genitive | साहाय्यस्य (sāhāyyasya) | साहाय्ययोः (sāhāyyayoḥ) | साहाय्यानाम् (sāhāyyānām) |
| Locative | साहाय्ये (sāhāyye) | साहाय्ययोः (sāhāyyayoḥ) | साहाय्येषु (sāhāyyeṣu) |