From Proto-Indo-European *stéh₂mn̥, from *steh₂- (“to stand, be upright, stay”) + *-mn̥ (deverbal noun-forming suffix): equivalent to स्था (sthā) + -मन् (-man). Cognate to Latin stamen.
स्थामन् • (sthā́man) stem, n
| Neuter an-stem declension of स्थामन् (sthā́man) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | स्थाम sthā́ma |
स्थाम्नी / स्थामनी sthā́mnī / sthā́manī |
स्थामानि / स्थाम¹ / स्थामा¹ sthā́māni / sthā́ma¹ / sthā́mā¹ |
| Vocative | स्थामन् / स्थाम sthā́man / sthā́ma |
स्थाम्नी / स्थामनी sthā́mnī / sthā́manī |
स्थामानि / स्थाम¹ / स्थामा¹ sthā́māni / sthā́ma¹ / sthā́mā¹ |
| Accusative | स्थाम sthā́ma |
स्थाम्नी / स्थामनी sthā́mnī / sthā́manī |
स्थामानि / स्थाम¹ / स्थामा¹ sthā́māni / sthā́ma¹ / sthā́mā¹ |
| Instrumental | स्थाम्ना sthā́mnā |
स्थामभ्याम् sthā́mabhyām |
स्थामभिः sthā́mabhiḥ |
| Dative | स्थाम्ने sthā́mne |
स्थामभ्याम् sthā́mabhyām |
स्थामभ्यः sthā́mabhyaḥ |
| Ablative | स्थाम्नः sthā́mnaḥ |
स्थामभ्याम् sthā́mabhyām |
स्थामभ्यः sthā́mabhyaḥ |
| Genitive | स्थाम्नः sthā́mnaḥ |
स्थाम्नोः sthā́mnoḥ |
स्थाम्नाम् sthā́mnām |
| Locative | स्थाम्नि / स्थामनि / स्थामन्¹ sthā́mni / sthā́mani / sthā́man¹ |
स्थाम्नोः sthā́mnoḥ |
स्थामसु sthā́masu |
| Notes |
| ||