From Proto-Indo-Iranian *stʰuHnáH (“pillar”), from Proto-Indo-European *sth₂-uh₂-néh₂, from *steh₂- (“to stand”). Cognate with Avestan 𐬯𐬙𐬏𐬥𐬀 (stūna), Persian ستون (sotun, “pillar”).
स्थूणा • (sthū́ṇā) stem, f
Feminine ā-stem declension of स्थूणा (sthū́ṇā) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | स्थूणा sthū́ṇā |
स्थूणे sthū́ṇe |
स्थूणाः sthū́ṇāḥ |
Vocative | स्थूणे sthū́ṇe |
स्थूणे sthū́ṇe |
स्थूणाः sthū́ṇāḥ |
Accusative | स्थूणाम् sthū́ṇām |
स्थूणे sthū́ṇe |
स्थूणाः sthū́ṇāḥ |
Instrumental | स्थूणया / स्थूणा¹ sthū́ṇayā / sthū́ṇā¹ |
स्थूणाभ्याम् sthū́ṇābhyām |
स्थूणाभिः sthū́ṇābhiḥ |
Dative | स्थूणायै sthū́ṇāyai |
स्थूणाभ्याम् sthū́ṇābhyām |
स्थूणाभ्यः sthū́ṇābhyaḥ |
Ablative | स्थूणायाः / स्थूणायै² sthū́ṇāyāḥ / sthū́ṇāyai² |
स्थूणाभ्याम् sthū́ṇābhyām |
स्थूणाभ्यः sthū́ṇābhyaḥ |
Genitive | स्थूणायाः / स्थूणायै² sthū́ṇāyāḥ / sthū́ṇāyai² |
स्थूणयोः sthū́ṇayoḥ |
स्थूणानाम् sthū́ṇānām |
Locative | स्थूणायाम् sthū́ṇāyām |
स्थूणयोः sthū́ṇayoḥ |
स्थूणासु sthū́ṇāsu |
Notes |
|