Inherited from Proto-Indo-Aryan *źʰánuṣ, from Proto-Indo-Iranian *ȷ́ʰánuš, from Proto-Indo-European *ǵénus (“chin, jaw”).
हनु • (hánu) stem, f
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | हनुः (hánuḥ) | हनू (hánū) | हनवः (hánavaḥ) |
| vocative | हनो (háno) | हनू (hánū) | हनवः (hánavaḥ) |
| accusative | हनुम् (hánum) | हनू (hánū) | हनूः (hánūḥ) |
| instrumental | हन्वा (hánvā) | हनुभ्याम् (hánubhyām) | हनुभिः (hánubhiḥ) |
| dative | हनवे (hánave) हन्वै¹ (hánvai¹) |
हनुभ्याम् (hánubhyām) | हनुभ्यः (hánubhyaḥ) |
| ablative | हनोः (hánoḥ) हन्वाः¹ (hánvāḥ¹) हन्वै² (hánvai²) |
हनुभ्याम् (hánubhyām) | हनुभ्यः (hánubhyaḥ) |
| genitive | हनोः (hánoḥ) हन्वाः¹ (hánvāḥ¹) हन्वै² (hánvai²) |
हन्वोः (hánvoḥ) | हनूनाम् (hánūnām) |
| locative | हनौ (hánau) हन्वाम्¹ (hánvām¹) |
हन्वोः (hánvoḥ) | हनुषु (hánuṣu) |
हनु • (hánu) stem, n
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | हनु (hánu) | हनुनी (hánunī) | हनूनि (hánūni) हनु¹ (hánu¹) हनू¹ (hánū¹) |
| vocative | हनु (hánu) हनो (háno) |
हनुनी (hánunī) | हनूनि (hánūni) हनु¹ (hánu¹) हनू¹ (hánū¹) |
| accusative | हनु (hánu) | हनुनी (hánunī) | हनूनि (hánūni) हनु¹ (hánu¹) हनू¹ (hánū¹) |
| instrumental | हनुना (hánunā) हन्वा¹ (hánvā¹) |
हनुभ्याम् (hánubhyām) | हनुभिः (hánubhiḥ) |
| dative | हनुने (hánune) हनवे¹ (hánave¹) हन्वे¹ (hánve¹) |
हनुभ्याम् (hánubhyām) | हनुभ्यः (hánubhyaḥ) |
| ablative | हनुनः (hánunaḥ) हनोः¹ (hánoḥ¹) हन्वः¹ (hánvaḥ¹) |
हनुभ्याम् (hánubhyām) | हनुभ्यः (hánubhyaḥ) |
| genitive | हनुनः (hánunaḥ) हनोः¹ (hánoḥ¹) हन्वः¹ (hánvaḥ¹) |
हनुनोः (hánunoḥ) | हनूनाम् (hánūnām) |
| locative | हनुनि (hánuni) हनौ¹ (hánau¹) |
हनुनोः (hánunoḥ) | हनुषु (hánuṣu) |
हनु • (hanu) stem, f
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | हनुः (hanuḥ) | हनू (hanū) | हनवः (hanavaḥ) |
| vocative | हनो (hano) | हनू (hanū) | हनवः (hanavaḥ) |
| accusative | हनुम् (hanum) | हनू (hanū) | हनूः (hanūḥ) |
| instrumental | हन्वा (hanvā) | हनुभ्याम् (hanubhyām) | हनुभिः (hanubhiḥ) |
| dative | हनवे (hanave) हन्वै¹ (hanvai¹) |
हनुभ्याम् (hanubhyām) | हनुभ्यः (hanubhyaḥ) |
| ablative | हनोः (hanoḥ) हन्वाः¹ (hanvāḥ¹) हन्वै² (hanvai²) |
हनुभ्याम् (hanubhyām) | हनुभ्यः (hanubhyaḥ) |
| genitive | हनोः (hanoḥ) हन्वाः¹ (hanvāḥ¹) हन्वै² (hanvai²) |
हन्वोः (hanvoḥ) | हनूनाम् (hanūnām) |
| locative | हनौ (hanau) हन्वाम्¹ (hanvām¹) |
हन्वोः (hanvoḥ) | हनुषु (hanuṣu) |
हनु • (hanu) stem, m
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | हनुः (hanuḥ) | हनू (hanū) | हनवः (hanavaḥ) |
| vocative | हनो (hano) | हनू (hanū) | हनवः (hanavaḥ) |
| accusative | हनुम् (hanum) | हनू (hanū) | हनून् (hanūn) |
| instrumental | हनुना (hanunā) हन्वा¹ (hanvā¹) |
हनुभ्याम् (hanubhyām) | हनुभिः (hanubhiḥ) |
| dative | हनवे (hanave) हन्वे¹ (hanve¹) |
हनुभ्याम् (hanubhyām) | हनुभ्यः (hanubhyaḥ) |
| ablative | हनोः (hanoḥ) हन्वः¹ (hanvaḥ¹) |
हनुभ्याम् (hanubhyām) | हनुभ्यः (hanubhyaḥ) |
| genitive | हनोः (hanoḥ) हन्वः¹ (hanvaḥ¹) |
हन्वोः (hanvoḥ) | हनूनाम् (hanūnām) |
| locative | हनौ (hanau) | हन्वोः (hanvoḥ) | हनुषु (hanuṣu) |