From the root हृष् (hṛṣ, “to be excited”) + -अण (-aṇa).
हर्षण • (hárṣaṇa) stem
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | हर्षणः (hárṣaṇaḥ) | हर्षणौ (hárṣaṇau) हर्षणा¹ (hárṣaṇā¹) |
हर्षणाः (hárṣaṇāḥ) हर्षणासः¹ (hárṣaṇāsaḥ¹) |
| vocative | हर्षण (hárṣaṇa) | हर्षणौ (hárṣaṇau) हर्षणा¹ (hárṣaṇā¹) |
हर्षणाः (hárṣaṇāḥ) हर्षणासः¹ (hárṣaṇāsaḥ¹) |
| accusative | हर्षणम् (hárṣaṇam) | हर्षणौ (hárṣaṇau) हर्षणा¹ (hárṣaṇā¹) |
हर्षणान् (hárṣaṇān) |
| instrumental | हर्षणेन (hárṣaṇena) | हर्षणाभ्याम् (hárṣaṇābhyām) | हर्षणैः (hárṣaṇaiḥ) हर्षणेभिः¹ (hárṣaṇebhiḥ¹) |
| dative | हर्षणाय (hárṣaṇāya) | हर्षणाभ्याम् (hárṣaṇābhyām) | हर्षणेभ्यः (hárṣaṇebhyaḥ) |
| ablative | हर्षणात् (hárṣaṇāt) | हर्षणाभ्याम् (hárṣaṇābhyām) | हर्षणेभ्यः (hárṣaṇebhyaḥ) |
| genitive | हर्षणस्य (hárṣaṇasya) | हर्षणयोः (hárṣaṇayoḥ) | हर्षणानाम् (hárṣaṇānām) |
| locative | हर्षणे (hárṣaṇe) | हर्षणयोः (hárṣaṇayoḥ) | हर्षणेषु (hárṣaṇeṣu) |
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | हर्षणा (hárṣaṇā) | हर्षणे (hárṣaṇe) | हर्षणाः (hárṣaṇāḥ) |
| vocative | हर्षणे (hárṣaṇe) | हर्षणे (hárṣaṇe) | हर्षणाः (hárṣaṇāḥ) |
| accusative | हर्षणाम् (hárṣaṇām) | हर्षणे (hárṣaṇe) | हर्षणाः (hárṣaṇāḥ) |
| instrumental | हर्षणया (hárṣaṇayā) हर्षणा¹ (hárṣaṇā¹) |
हर्षणाभ्याम् (hárṣaṇābhyām) | हर्षणाभिः (hárṣaṇābhiḥ) |
| dative | हर्षणायै (hárṣaṇāyai) | हर्षणाभ्याम् (hárṣaṇābhyām) | हर्षणाभ्यः (hárṣaṇābhyaḥ) |
| ablative | हर्षणायाः (hárṣaṇāyāḥ) हर्षणायै² (hárṣaṇāyai²) |
हर्षणाभ्याम् (hárṣaṇābhyām) | हर्षणाभ्यः (hárṣaṇābhyaḥ) |
| genitive | हर्षणायाः (hárṣaṇāyāḥ) हर्षणायै² (hárṣaṇāyai²) |
हर्षणयोः (hárṣaṇayoḥ) | हर्षणानाम् (hárṣaṇānām) |
| locative | हर्षणायाम् (hárṣaṇāyām) | हर्षणयोः (hárṣaṇayoḥ) | हर्षणासु (hárṣaṇāsu) |
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | हर्षणम् (hárṣaṇam) | हर्षणे (hárṣaṇe) | हर्षणानि (hárṣaṇāni) हर्षणा¹ (hárṣaṇā¹) |
| vocative | हर्षण (hárṣaṇa) | हर्षणे (hárṣaṇe) | हर्षणानि (hárṣaṇāni) हर्षणा¹ (hárṣaṇā¹) |
| accusative | हर्षणम् (hárṣaṇam) | हर्षणे (hárṣaṇe) | हर्षणानि (hárṣaṇāni) हर्षणा¹ (hárṣaṇā¹) |
| instrumental | हर्षणेन (hárṣaṇena) | हर्षणाभ्याम् (hárṣaṇābhyām) | हर्षणैः (hárṣaṇaiḥ) हर्षणेभिः¹ (hárṣaṇebhiḥ¹) |
| dative | हर्षणाय (hárṣaṇāya) | हर्षणाभ्याम् (hárṣaṇābhyām) | हर्षणेभ्यः (hárṣaṇebhyaḥ) |
| ablative | हर्षणात् (hárṣaṇāt) | हर्षणाभ्याम् (hárṣaṇābhyām) | हर्षणेभ्यः (hárṣaṇebhyaḥ) |
| genitive | हर्षणस्य (hárṣaṇasya) | हर्षणयोः (hárṣaṇayoḥ) | हर्षणानाम् (hárṣaṇānām) |
| locative | हर्षणे (hárṣaṇe) | हर्षणयोः (hárṣaṇayoḥ) | हर्षणेषु (hárṣaṇeṣu) |
हर्षण • (hárṣaṇa) stem, n
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | हर्षणम् (hárṣaṇam) | हर्षणे (hárṣaṇe) | हर्षणानि (hárṣaṇāni) हर्षणा¹ (hárṣaṇā¹) |
| vocative | हर्षण (hárṣaṇa) | हर्षणे (hárṣaṇe) | हर्षणानि (hárṣaṇāni) हर्षणा¹ (hárṣaṇā¹) |
| accusative | हर्षणम् (hárṣaṇam) | हर्षणे (hárṣaṇe) | हर्षणानि (hárṣaṇāni) हर्षणा¹ (hárṣaṇā¹) |
| instrumental | हर्षणेन (hárṣaṇena) | हर्षणाभ्याम् (hárṣaṇābhyām) | हर्षणैः (hárṣaṇaiḥ) हर्षणेभिः¹ (hárṣaṇebhiḥ¹) |
| dative | हर्षणाय (hárṣaṇāya) | हर्षणाभ्याम् (hárṣaṇābhyām) | हर्षणेभ्यः (hárṣaṇebhyaḥ) |
| ablative | हर्षणात् (hárṣaṇāt) | हर्षणाभ्याम् (hárṣaṇābhyām) | हर्षणेभ्यः (hárṣaṇebhyaḥ) |
| genitive | हर्षणस्य (hárṣaṇasya) | हर्षणयोः (hárṣaṇayoḥ) | हर्षणानाम् (hárṣaṇānām) |
| locative | हर्षणे (hárṣaṇe) | हर्षणयोः (hárṣaṇayoḥ) | हर्षणेषु (hárṣaṇeṣu) |