From Proto-Indo-Aryan *źʰawtrám, from Proto-Indo-Iranian *ȷ́ʰáwtram, from Proto-Indo-European *ǵʰew- (“to pour”).
होत्र • (hotrá) stem, n
Neuter a-stem declension of होत्र (hotrá) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | होत्रम् hotrám |
होत्रे hotré |
होत्राणि / होत्रा¹ hotrā́ṇi / hotrā́¹ |
Vocative | होत्र hótra |
होत्रे hótre |
होत्राणि / होत्रा¹ hótrāṇi / hótrā¹ |
Accusative | होत्रम् hotrám |
होत्रे hotré |
होत्राणि / होत्रा¹ hotrā́ṇi / hotrā́¹ |
Instrumental | होत्रेण hotréṇa |
होत्राभ्याम् hotrā́bhyām |
होत्रैः / होत्रेभिः¹ hotraíḥ / hotrébhiḥ¹ |
Dative | होत्राय hotrā́ya |
होत्राभ्याम् hotrā́bhyām |
होत्रेभ्यः hotrébhyaḥ |
Ablative | होत्रात् hotrā́t |
होत्राभ्याम् hotrā́bhyām |
होत्रेभ्यः hotrébhyaḥ |
Genitive | होत्रस्य hotrásya |
होत्रयोः hotráyoḥ |
होत्राणाम् hotrā́ṇām |
Locative | होत्रे hotré |
होत्रयोः hotráyoḥ |
होत्रेषु hotréṣu |
Notes |
|