From அலை (alai, “wave”, by extension, "radiowaves") + பேசி (pēci, “phone”). [1]
அலைப்பேசி • (alaippēci)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | அலைப்பேசி alaippēci |
அலைப்பேசிகள் alaippēcikaḷ |
| vocative | அலைப்பேசியே alaippēciyē |
அலைப்பேசிகளே alaippēcikaḷē |
| accusative | அலைப்பேசியை alaippēciyai |
அலைப்பேசிகளை alaippēcikaḷai |
| dative | அலைப்பேசிக்கு alaippēcikku |
அலைப்பேசிகளுக்கு alaippēcikaḷukku |
| benefactive | அலைப்பேசிக்காக alaippēcikkāka |
அலைப்பேசிகளுக்காக alaippēcikaḷukkāka |
| genitive 1 | அலைப்பேசியுடைய alaippēciyuṭaiya |
அலைப்பேசிகளுடைய alaippēcikaḷuṭaiya |
| genitive 2 | அலைப்பேசியின் alaippēciyiṉ |
அலைப்பேசிகளின் alaippēcikaḷiṉ |
| locative 1 | அலைப்பேசியில் alaippēciyil |
அலைப்பேசிகளில் alaippēcikaḷil |
| locative 2 | அலைப்பேசியிடம் alaippēciyiṭam |
அலைப்பேசிகளிடம் alaippēcikaḷiṭam |
| sociative 1 | அலைப்பேசியோடு alaippēciyōṭu |
அலைப்பேசிகளோடு alaippēcikaḷōṭu |
| sociative 2 | அலைப்பேசியுடன் alaippēciyuṭaṉ |
அலைப்பேசிகளுடன் alaippēcikaḷuṭaṉ |
| instrumental | அலைப்பேசியால் alaippēciyāl |
அலைப்பேசிகளால் alaippēcikaḷāl |
| ablative | அலைப்பேசியிலிருந்து alaippēciyiliruntu |
அலைப்பேசிகளிலிருந்து alaippēcikaḷiliruntu |