From பேசு (pēcu, “to speak, talk”) + -இ (-i, “machine”).
பேசி • (pēci)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | பேசி pēci |
பேசிகள் pēcikaḷ |
| vocative | பேசியே pēciyē |
பேசிகளே pēcikaḷē |
| accusative | பேசியை pēciyai |
பேசிகளை pēcikaḷai |
| dative | பேசிக்கு pēcikku |
பேசிகளுக்கு pēcikaḷukku |
| benefactive | பேசிக்காக pēcikkāka |
பேசிகளுக்காக pēcikaḷukkāka |
| genitive 1 | பேசியுடைய pēciyuṭaiya |
பேசிகளுடைய pēcikaḷuṭaiya |
| genitive 2 | பேசியின் pēciyiṉ |
பேசிகளின் pēcikaḷiṉ |
| locative 1 | பேசியில் pēciyil |
பேசிகளில் pēcikaḷil |
| locative 2 | பேசியிடம் pēciyiṭam |
பேசிகளிடம் pēcikaḷiṭam |
| sociative 1 | பேசியோடு pēciyōṭu |
பேசிகளோடு pēcikaḷōṭu |
| sociative 2 | பேசியுடன் pēciyuṭaṉ |
பேசிகளுடன் pēcikaḷuṭaṉ |
| instrumental | பேசியால் pēciyāl |
பேசிகளால் pēcikaḷāl |
| ablative | பேசியிலிருந்து pēciyiliruntu |
பேசிகளிலிருந்து pēcikaḷiliruntu |
See the etymology of the corresponding lemma form.
பேசி • (pēci)