From உடன்படு (uṭaṉpaṭu, “to agree”).
Cognate with Kannada ಒಡಬಡಿಕೆ (oḍabaḍike), ಒಡಂಬಡಿಕೆ (oḍambaḍike), Malayalam ഉടമ്പടി (uṭampaṭi), Telugu ఒడంబడిక (oḍambaḍika) and Tulu ಒಡಂಬಡಿಕೆ (oḍambaḍike).
உடன்படிக்கை • (uṭaṉpaṭikkai)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | உடன்படிக்கை uṭaṉpaṭikkai |
உடன்படிக்கைகள் uṭaṉpaṭikkaikaḷ |
| vocative | உடன்படிக்கையே uṭaṉpaṭikkaiyē |
உடன்படிக்கைகளே uṭaṉpaṭikkaikaḷē |
| accusative | உடன்படிக்கையை uṭaṉpaṭikkaiyai |
உடன்படிக்கைகளை uṭaṉpaṭikkaikaḷai |
| dative | உடன்படிக்கைக்கு uṭaṉpaṭikkaikku |
உடன்படிக்கைகளுக்கு uṭaṉpaṭikkaikaḷukku |
| benefactive | உடன்படிக்கைக்காக uṭaṉpaṭikkaikkāka |
உடன்படிக்கைகளுக்காக uṭaṉpaṭikkaikaḷukkāka |
| genitive 1 | உடன்படிக்கையுடைய uṭaṉpaṭikkaiyuṭaiya |
உடன்படிக்கைகளுடைய uṭaṉpaṭikkaikaḷuṭaiya |
| genitive 2 | உடன்படிக்கையின் uṭaṉpaṭikkaiyiṉ |
உடன்படிக்கைகளின் uṭaṉpaṭikkaikaḷiṉ |
| locative 1 | உடன்படிக்கையில் uṭaṉpaṭikkaiyil |
உடன்படிக்கைகளில் uṭaṉpaṭikkaikaḷil |
| locative 2 | உடன்படிக்கையிடம் uṭaṉpaṭikkaiyiṭam |
உடன்படிக்கைகளிடம் uṭaṉpaṭikkaikaḷiṭam |
| sociative 1 | உடன்படிக்கையோடு uṭaṉpaṭikkaiyōṭu |
உடன்படிக்கைகளோடு uṭaṉpaṭikkaikaḷōṭu |
| sociative 2 | உடன்படிக்கையுடன் uṭaṉpaṭikkaiyuṭaṉ |
உடன்படிக்கைகளுடன் uṭaṉpaṭikkaikaḷuṭaṉ |
| instrumental | உடன்படிக்கையால் uṭaṉpaṭikkaiyāl |
உடன்படிக்கைகளால் uṭaṉpaṭikkaikaḷāl |
| ablative | உடன்படிக்கையிலிருந்து uṭaṉpaṭikkaiyiliruntu |
உடன்படிக்கைகளிலிருந்து uṭaṉpaṭikkaikaḷiliruntu |