From உறங்கு (uṟaṅku). Cognate with Malayalam ഉറക്കം (uṟakkaṁ), Kannada ಒರಕು (oraku).
உறக்கம் • (uṟakkam)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | உறக்கம் uṟakkam |
- |
| vocative | உறக்கமே uṟakkamē |
- |
| accusative | உறக்கத்தை uṟakkattai |
- |
| dative | உறக்கத்துக்கு uṟakkattukku |
- |
| benefactive | உறக்கத்துக்காக uṟakkattukkāka |
- |
| genitive 1 | உறக்கத்துடைய uṟakkattuṭaiya |
- |
| genitive 2 | உறக்கத்தின் uṟakkattiṉ |
- |
| locative 1 | உறக்கத்தில் uṟakkattil |
- |
| locative 2 | உறக்கத்திடம் uṟakkattiṭam |
- |
| sociative 1 | உறக்கத்தோடு uṟakkattōṭu |
- |
| sociative 2 | உறக்கத்துடன் uṟakkattuṭaṉ |
- |
| instrumental | உறக்கத்தால் uṟakkattāl |
- |
| ablative | உறக்கத்திலிருந்து uṟakkattiliruntu |
- |