Inherited from Old Tamil 𑀏𑀫𑀫𑁆 (ēmam), borrowed from Sanskrit क्षेम (kṣema). Cognate to Malayalam ഏമം (ēmaṁ).
ஏமம் • (ēmam)
| m-stem declension of ஏமம் (ēmam) | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Nominative | ஏமம் ēmam |
ஏமங்கள் ēmaṅkaḷ |
| Vocative | ஏமமே ēmamē |
ஏமங்களே ēmaṅkaḷē |
| Accusative | ஏமத்தை ēmattai |
ஏமங்களை ēmaṅkaḷai |
| Dative | ஏமத்துக்கு ēmattukku |
ஏமங்களுக்கு ēmaṅkaḷukku |
| Genitive | ஏமத்துடைய ēmattuṭaiya |
ஏமங்களுடைய ēmaṅkaḷuṭaiya |
| Singular | Plural | |
| Nominative | ஏமம் ēmam |
ஏமங்கள் ēmaṅkaḷ |
| Vocative | ஏமமே ēmamē |
ஏமங்களே ēmaṅkaḷē |
| Accusative | ஏமத்தை ēmattai |
ஏமங்களை ēmaṅkaḷai |
| Dative | ஏமத்துக்கு ēmattukku |
ஏமங்களுக்கு ēmaṅkaḷukku |
| Benefactive | ஏமத்துக்காக ēmattukkāka |
ஏமங்களுக்காக ēmaṅkaḷukkāka |
| Genitive 1 | ஏமத்துடைய ēmattuṭaiya |
ஏமங்களுடைய ēmaṅkaḷuṭaiya |
| Genitive 2 | ஏமத்தின் ēmattiṉ |
ஏமங்களின் ēmaṅkaḷiṉ |
| Locative 1 | ஏமத்தில் ēmattil |
ஏமங்களில் ēmaṅkaḷil |
| Locative 2 | ஏமத்திடம் ēmattiṭam |
ஏமங்களிடம் ēmaṅkaḷiṭam |
| Sociative 1 | ஏமத்தோடு ēmattōṭu |
ஏமங்களோடு ēmaṅkaḷōṭu |
| Sociative 2 | ஏமத்துடன் ēmattuṭaṉ |
ஏமங்களுடன் ēmaṅkaḷuṭaṉ |
| Instrumental | ஏமத்தால் ēmattāl |
ஏமங்களால் ēmaṅkaḷāl |
| Ablative | ஏமத்திலிருந்து ēmattiliruntu |
ஏமங்களிலிருந்து ēmaṅkaḷiliruntu |