Borrowed from Sanskrit काल (kāla). Doublet of கால் (kāl).
காலம் • (kālam)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | காலம் kālam |
காலங்கள் kālaṅkaḷ |
| vocative | காலமே kālamē |
காலங்களே kālaṅkaḷē |
| accusative | காலத்தை kālattai |
காலங்களை kālaṅkaḷai |
| dative | காலத்துக்கு kālattukku |
காலங்களுக்கு kālaṅkaḷukku |
| benefactive | காலத்துக்காக kālattukkāka |
காலங்களுக்காக kālaṅkaḷukkāka |
| genitive 1 | காலத்துடைய kālattuṭaiya |
காலங்களுடைய kālaṅkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | காலத்தின் kālattiṉ |
காலங்களின் kālaṅkaḷiṉ |
| locative 1 | காலத்தில் kālattil |
காலங்களில் kālaṅkaḷil |
| locative 2 | காலத்திடம் kālattiṭam |
காலங்களிடம் kālaṅkaḷiṭam |
| sociative 1 | காலத்தோடு kālattōṭu |
காலங்களோடு kālaṅkaḷōṭu |
| sociative 2 | காலத்துடன் kālattuṭaṉ |
காலங்களுடன் kālaṅkaḷuṭaṉ |
| instrumental | காலத்தால் kālattāl |
காலங்களால் kālaṅkaḷāl |
| ablative | காலத்திலிருந்து kālattiliruntu |
காலங்களிலிருந்து kālaṅkaḷiliruntu |