From நிறுத்து (niṟuttu, “to stop”) + -அம் (-am)
நிறுத்தம் • (niṟuttam) (plural நிறுத்தங்கள்)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | நிறுத்தம் niṟuttam |
நிறுத்தங்கள் niṟuttaṅkaḷ |
| vocative | நிறுத்தமே niṟuttamē |
நிறுத்தங்களே niṟuttaṅkaḷē |
| accusative | நிறுத்தத்தை niṟuttattai |
நிறுத்தங்களை niṟuttaṅkaḷai |
| dative | நிறுத்தத்துக்கு niṟuttattukku |
நிறுத்தங்களுக்கு niṟuttaṅkaḷukku |
| benefactive | நிறுத்தத்துக்காக niṟuttattukkāka |
நிறுத்தங்களுக்காக niṟuttaṅkaḷukkāka |
| genitive 1 | நிறுத்தத்துடைய niṟuttattuṭaiya |
நிறுத்தங்களுடைய niṟuttaṅkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | நிறுத்தத்தின் niṟuttattiṉ |
நிறுத்தங்களின் niṟuttaṅkaḷiṉ |
| locative 1 | நிறுத்தத்தில் niṟuttattil |
நிறுத்தங்களில் niṟuttaṅkaḷil |
| locative 2 | நிறுத்தத்திடம் niṟuttattiṭam |
நிறுத்தங்களிடம் niṟuttaṅkaḷiṭam |
| sociative 1 | நிறுத்தத்தோடு niṟuttattōṭu |
நிறுத்தங்களோடு niṟuttaṅkaḷōṭu |
| sociative 2 | நிறுத்தத்துடன் niṟuttattuṭaṉ |
நிறுத்தங்களுடன் niṟuttaṅkaḷuṭaṉ |
| instrumental | நிறுத்தத்தால் niṟuttattāl |
நிறுத்தங்களால் niṟuttaṅkaḷāl |
| ablative | நிறுத்தத்திலிருந்து niṟuttattiliruntu |
நிறுத்தங்களிலிருந்து niṟuttaṅkaḷiliruntu |
நிறுத்தம் • (niṟuttam)