Inherited from Proto-Dravidian *neñ-cV (“mind, heart, pith”). Cognate with Malayalam നെഞ്ച് (neñcŭ).
நெஞ்சு • (neñcu)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | நெஞ்சு neñcu |
நெஞ்சுகள் neñcukaḷ |
vocative | நெஞ்சே neñcē |
நெஞ்சுகளே neñcukaḷē |
accusative | நெஞ்சை neñcai |
நெஞ்சுகளை neñcukaḷai |
dative | நெஞ்சுக்கு neñcukku |
நெஞ்சுகளுக்கு neñcukaḷukku |
benefactive | நெஞ்சுக்காக neñcukkāka |
நெஞ்சுகளுக்காக neñcukaḷukkāka |
genitive 1 | நெஞ்சுடைய neñcuṭaiya |
நெஞ்சுகளுடைய neñcukaḷuṭaiya |
genitive 2 | நெஞ்சின் neñciṉ |
நெஞ்சுகளின் neñcukaḷiṉ |
locative 1 | நெஞ்சில் neñcil |
நெஞ்சுகளில் neñcukaḷil |
locative 2 | நெஞ்சிடம் neñciṭam |
நெஞ்சுகளிடம் neñcukaḷiṭam |
sociative 1 | நெஞ்சோடு neñcōṭu |
நெஞ்சுகளோடு neñcukaḷōṭu |
sociative 2 | நெஞ்சுடன் neñcuṭaṉ |
நெஞ்சுகளுடன் neñcukaḷuṭaṉ |
instrumental | நெஞ்சால் neñcāl |
நெஞ்சுகளால் neñcukaḷāl |
ablative | நெஞ்சிலிருந்து neñciliruntu |
நெஞ்சுகளிலிருந்து neñcukaḷiliruntu |