Inherited from Proto-Dravidian *neñ-cV (“mind, heart, pith”). Cognate with Malayalam നെഞ്ച് (neñcŭ).
நெஞ்சு • (neñcu)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | நெஞ்சு neñcu |
நெஞ்சுகள் neñcukaḷ |
| vocative | நெஞ்சே neñcē |
நெஞ்சுகளே neñcukaḷē |
| accusative | நெஞ்சை neñcai |
நெஞ்சுகளை neñcukaḷai |
| dative | நெஞ்சுக்கு neñcukku |
நெஞ்சுகளுக்கு neñcukaḷukku |
| benefactive | நெஞ்சுக்காக neñcukkāka |
நெஞ்சுகளுக்காக neñcukaḷukkāka |
| genitive 1 | நெஞ்சுடைய neñcuṭaiya |
நெஞ்சுகளுடைய neñcukaḷuṭaiya |
| genitive 2 | நெஞ்சின் neñciṉ |
நெஞ்சுகளின் neñcukaḷiṉ |
| locative 1 | நெஞ்சில் neñcil |
நெஞ்சுகளில் neñcukaḷil |
| locative 2 | நெஞ்சிடம் neñciṭam |
நெஞ்சுகளிடம் neñcukaḷiṭam |
| sociative 1 | நெஞ்சோடு neñcōṭu |
நெஞ்சுகளோடு neñcukaḷōṭu |
| sociative 2 | நெஞ்சுடன் neñcuṭaṉ |
நெஞ்சுகளுடன் neñcukaḷuṭaṉ |
| instrumental | நெஞ்சால் neñcāl |
நெஞ்சுகளால் neñcukaḷāl |
| ablative | நெஞ்சிலிருந்து neñciliruntu |
நெஞ்சுகளிலிருந்து neñcukaḷiliruntu |