From பிள்ளை (piḷḷai) + -ஆர் (-ār), translates to 'honored child' or 'divine child.' Cognate with Malayalam പിള്ളയാർ (piḷḷayāṟ), Telugu పిళ్ళరి (piḷḷari).
பிள்ளையார் • (piḷḷaiyār)
Declension of பிள்ளையார் (piḷḷaiyār) (singular only) | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Nominative | பிள்ளையார் piḷḷaiyār |
- |
Vocative | பிள்ளையாரே piḷḷaiyārē |
- |
Accusative | பிள்ளையாரை piḷḷaiyārai |
- |
Dative | பிள்ளையாருக்கு piḷḷaiyārukku |
- |
Genitive | பிள்ளையாருடைய piḷḷaiyāruṭaiya |
- |
Singular | Plural | |
Nominative | பிள்ளையார் piḷḷaiyār |
- |
Vocative | பிள்ளையாரே piḷḷaiyārē |
- |
Accusative | பிள்ளையாரை piḷḷaiyārai |
- |
Dative | பிள்ளையாருக்கு piḷḷaiyārukku |
- |
Benefactive | பிள்ளையாருக்காக piḷḷaiyārukkāka |
- |
Genitive 1 | பிள்ளையாருடைய piḷḷaiyāruṭaiya |
- |
Genitive 2 | பிள்ளையாரின் piḷḷaiyāriṉ |
- |
Locative 1 | பிள்ளையாரில் piḷḷaiyāril |
- |
Locative 2 | பிள்ளையாரிடம் piḷḷaiyāriṭam |
- |
Sociative 1 | பிள்ளையாரோடு piḷḷaiyārōṭu |
- |
Sociative 2 | பிள்ளையாருடன் piḷḷaiyāruṭaṉ |
- |
Instrumental | பிள்ளையாரால் piḷḷaiyārāl |
- |
Ablative | பிள்ளையாரிலிருந்து piḷḷaiyāriliruntu |
- |