From Sanskrit मनस् (manas). Doublet of மனசு (maṉacu) and மனது (maṉatu). Cognate with Kannada ಮನ (mana).
மனம் • (maṉam)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | மனம் maṉam |
மனங்கள் maṉaṅkaḷ |
| vocative | மனமே maṉamē |
மனங்களே maṉaṅkaḷē |
| accusative | மனத்தை maṉattai |
மனங்களை maṉaṅkaḷai |
| dative | மனத்துக்கு maṉattukku |
மனங்களுக்கு maṉaṅkaḷukku |
| benefactive | மனத்துக்காக maṉattukkāka |
மனங்களுக்காக maṉaṅkaḷukkāka |
| genitive 1 | மனத்துடைய maṉattuṭaiya |
மனங்களுடைய maṉaṅkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | மனத்தின் maṉattiṉ |
மனங்களின் maṉaṅkaḷiṉ |
| locative 1 | மனத்தில் maṉattil |
மனங்களில் maṉaṅkaḷil |
| locative 2 | மனத்திடம் maṉattiṭam |
மனங்களிடம் maṉaṅkaḷiṭam |
| sociative 1 | மனத்தோடு maṉattōṭu |
மனங்களோடு maṉaṅkaḷōṭu |
| sociative 2 | மனத்துடன் maṉattuṭaṉ |
மனங்களுடன் maṉaṅkaḷuṭaṉ |
| instrumental | மனத்தால் maṉattāl |
மனங்களால் maṉaṅkaḷāl |
| ablative | மனத்திலிருந்து maṉattiliruntu |
மனங்களிலிருந்து maṉaṅkaḷiliruntu |