Borrowed from Ottoman Turkish طاتلو (tatlı, datlı).
თათლი • (tatli) (Latin spelling tatli)
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| absolutive | თათლი (tatli) | თათლეფე (tatlepe) | |
| ergative | თათლიქ (tatlik) | თათლეფექ (tatlepek) | |
| dative | თათლის (tatlis) | თათლეფეს (tatlepes) | |
| genitive | თათლიშ(ი) (tatliş(i)) | თათლეფეშ(ი) (tatlepeş(i)) | |
| directive | თათლიშე (tatlişe) | თათლეფეშე (tatlepeşe) | |
| ablative | თათლიშენ (tatlişen) | თათლეფეშენ (tatlepeşen) | |
| locative | თათლის (tatlis) | თათლეფეს (tatlepes) | |
| instrumental | თათლითენ (tatliten) | თათლეფეთენ (tatlepeten) | |
| Notes: dialects may differ on declension. | |||