ἀασθείς

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.aːs.tʰěːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.asˈtʰis/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.asˈθis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.asˈθis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.asˈθis/

Verb

ἀᾱσθείς • (aāstheís)

aorist passive participle of ἀάω (aáō)

Inflection

First and third declension of ἀᾱσθείς; ἀᾱσθεῖσᾰ; ἀᾱσθέν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἀᾱσθείς aāstheís	ἀᾱσθεῖσᾰ aāstheîsa	ἀᾱσθέν aāsthén	ἀᾱσθέντε aāsthénte	ἀᾱσθείσᾱ aāstheísā	ἀᾱσθέντε aāsthénte	ἀᾱσθέντες aāsthéntes	ἀᾱσθεῖσαι aāstheîsai	ἀᾱσθέντᾰ aāsthénta
Genitive	ἀᾱσθέντος aāsthéntos	ἀᾱσθείσης aāstheísēs	ἀᾱσθέντος aāsthéntos	ἀᾱσθέντοιν aāsthéntoin	ἀᾱσθείσαιν aāstheísain	ἀᾱσθέντοιν aāsthéntoin	ἀᾱσθέντων aāsthéntōn	ἀᾱσθεισῶν aāstheisôn	ἀᾱσθέντων aāsthéntōn
Dative	ἀᾱσθέντῐ aāsthénti	ἀᾱσθείσῃ aāstheísēi	ἀᾱσθέντῐ aāsthénti	ἀᾱσθέντοιν aāsthéntoin	ἀᾱσθείσαιν aāstheísain	ἀᾱσθέντοιν aāsthéntoin	ἀᾱσθεῖσῐ / ἀᾱσθεῖσῐν aāstheîsi(n)	ἀᾱσθείσαις aāstheísais	ἀᾱσθεῖσῐ / ἀᾱσθεῖσῐν aāstheîsi(n)
Accusative	ἀᾱσθέντᾰ aāsthénta	ἀᾱσθεῖσᾰν aāstheîsan	ἀᾱσθέν aāsthén	ἀᾱσθέντε aāsthénte	ἀᾱσθείσᾱ aāstheísā	ἀᾱσθέντε aāsthénte	ἀᾱσθέντᾰς aāsthéntas	ἀᾱσθείσᾱς aāstheísās	ἀᾱσθέντᾰ aāsthénta
Vocative	ἀᾱσθείς aāstheís	ἀᾱσθεῖσᾰ aāstheîsa	ἀᾱσθέν aāsthén	ἀᾱσθέντε aāsthénte	ἀᾱσθείσᾱ aāstheísā	ἀᾱσθέντε aāsthénte	ἀᾱσθέντες aāsthéntes	ἀᾱσθεῖσαι aāstheîsai	ἀᾱσθέντᾰ aāsthénta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἀᾱσθέντως aāsthéntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

ἀασθείς

Ancient Greek

Pronunciation

Verb

Inflection

Wikious

Boobota

Sagapedia