From ἀγαθός (agathós, “good”) + ποιέω (poiéō, “to do”).
ἀγαθοποιός • (agathopoiós) m or f (neuter ἀγαθοποιόν); second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | ἀγαθοποιός agathopoiós |
ἀγαθοποιόν agathopoión |
ἀγαθοποιώ agathopoiṓ |
ἀγαθοποιώ agathopoiṓ |
ἀγαθοποιοί agathopoioí |
ἀγαθοποιᾰ́ agathopoiắ | ||||||||
Genitive | ἀγαθοποιοῦ agathopoioû |
ἀγαθοποιοῦ agathopoioû |
ἀγαθοποιοῖν agathopoioîn |
ἀγαθοποιοῖν agathopoioîn |
ἀγαθοποιῶν agathopoiôn |
ἀγαθοποιῶν agathopoiôn | ||||||||
Dative | ἀγαθοποιῷ agathopoiôi |
ἀγαθοποιῷ agathopoiôi |
ἀγαθοποιοῖν agathopoioîn |
ἀγαθοποιοῖν agathopoioîn |
ἀγαθοποιοῖς agathopoioîs |
ἀγαθοποιοῖς agathopoioîs | ||||||||
Accusative | ἀγαθοποιόν agathopoión |
ἀγαθοποιόν agathopoión |
ἀγαθοποιώ agathopoiṓ |
ἀγαθοποιώ agathopoiṓ |
ἀγαθοποιούς agathopoioús |
ἀγαθοποιᾰ́ agathopoiắ | ||||||||
Vocative | ἀγαθοποιέ agathopoié |
ἀγαθοποιόν agathopoión |
ἀγαθοποιώ agathopoiṓ |
ἀγαθοποιώ agathopoiṓ |
ἀγαθοποιοί agathopoioí |
ἀγαθοποιᾰ́ agathopoiắ | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἀγαθοποιῶς agathopoiôs |
ἀγαθοποιότερος agathopoióteros |
ἀγαθοποιότᾰτος agathopoiótătos | ||||||||||||
Notes: |
|