ἀγασσάμενος • (agassámenos) m (feminine ἀγασσαμένη, neuter ἀγασσάμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἀγασσάμενος agassámenos |
ἀγασσαμένη agassaménē |
ἀγασσάμενον agassámenon |
ἀγασσαμένω agassaménō |
ἀγασσαμένᾱ agassaménā |
ἀγασσαμένω agassaménō |
ἀγασσάμενοι agassámenoi |
ἀγασσάμεναι agassámenai |
ἀγασσάμενᾰ agassámena | |||||
Genitive | ἀγασσαμένου agassaménou |
ἀγασσαμένης agassaménēs |
ἀγασσαμένου agassaménou |
ἀγασσαμένοιν agassaménoin |
ἀγασσαμέναιν agassaménain |
ἀγασσαμένοιν agassaménoin |
ἀγασσαμένων agassaménōn |
ἀγασσαμένων agassaménōn |
ἀγασσαμένων agassaménōn | |||||
Dative | ἀγασσαμένῳ agassaménōi |
ἀγασσαμένῃ agassaménēi |
ἀγασσαμένῳ agassaménōi |
ἀγασσαμένοιν agassaménoin |
ἀγασσαμέναιν agassaménain |
ἀγασσαμένοιν agassaménoin |
ἀγασσαμένοις agassaménois |
ἀγασσαμέναις agassaménais |
ἀγασσαμένοις agassaménois | |||||
Accusative | ἀγασσάμενον agassámenon |
ἀγασσαμένην agassaménēn |
ἀγασσάμενον agassámenon |
ἀγασσαμένω agassaménō |
ἀγασσαμένᾱ agassaménā |
ἀγασσαμένω agassaménō |
ἀγασσαμένους agassaménous |
ἀγασσαμένᾱς agassaménās |
ἀγασσάμενᾰ agassámena | |||||
Vocative | ἀγασσάμενε agassámene |
ἀγασσαμένη agassaménē |
ἀγασσάμενον agassámenon |
ἀγασσαμένω agassaménō |
ἀγασσαμένᾱ agassaménā |
ἀγασσαμένω agassaménō |
ἀγασσάμενοι agassámenoi |
ἀγασσάμεναι agassámenai |
ἀγασσάμενᾰ agassámena | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἀγασσαμένως agassaménōs |
ἀγασσαμενώτερος agassamenṓteros |
ἀγασσαμενώτᾰτος agassamenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|