ἀγγαρευσόμενος • (angareusómenos) m (feminine ἀγγαρευσομένη, neuter ἀγγαρευσόμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἀγγαρευσόμενος angareusómenos |
ἀγγαρευσομένη angareusoménē |
ἀγγαρευσόμενον angareusómenon |
ἀγγαρευσομένω angareusoménō |
ἀγγαρευσομένᾱ angareusoménā |
ἀγγαρευσομένω angareusoménō |
ἀγγαρευσόμενοι angareusómenoi |
ἀγγαρευσόμεναι angareusómenai |
ἀγγαρευσόμενᾰ angareusómena | |||||
Genitive | ἀγγαρευσομένου angareusoménou |
ἀγγαρευσομένης angareusoménēs |
ἀγγαρευσομένου angareusoménou |
ἀγγαρευσομένοιν angareusoménoin |
ἀγγαρευσομέναιν angareusoménain |
ἀγγαρευσομένοιν angareusoménoin |
ἀγγαρευσομένων angareusoménōn |
ἀγγαρευσομένων angareusoménōn |
ἀγγαρευσομένων angareusoménōn | |||||
Dative | ἀγγαρευσομένῳ angareusoménōi |
ἀγγαρευσομένῃ angareusoménēi |
ἀγγαρευσομένῳ angareusoménōi |
ἀγγαρευσομένοιν angareusoménoin |
ἀγγαρευσομέναιν angareusoménain |
ἀγγαρευσομένοιν angareusoménoin |
ἀγγαρευσομένοις angareusoménois |
ἀγγαρευσομέναις angareusoménais |
ἀγγαρευσομένοις angareusoménois | |||||
Accusative | ἀγγαρευσόμενον angareusómenon |
ἀγγαρευσομένην angareusoménēn |
ἀγγαρευσόμενον angareusómenon |
ἀγγαρευσομένω angareusoménō |
ἀγγαρευσομένᾱ angareusoménā |
ἀγγαρευσομένω angareusoménō |
ἀγγαρευσομένους angareusoménous |
ἀγγαρευσομένᾱς angareusoménās |
ἀγγαρευσόμενᾰ angareusómena | |||||
Vocative | ἀγγαρευσόμενε angareusómene |
ἀγγαρευσομένη angareusoménē |
ἀγγαρευσόμενον angareusómenon |
ἀγγαρευσομένω angareusoménō |
ἀγγαρευσομένᾱ angareusoménā |
ἀγγαρευσομένω angareusoménō |
ἀγγαρευσόμενοι angareusómenoi |
ἀγγαρευσόμεναι angareusómenai |
ἀγγαρευσόμενᾰ angareusómena | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἀγγαρευσομένως angareusoménōs |
ἀγγαρευσομενώτερος angareusomenṓteros |
ἀγγαρευσομενώτᾰτος angareusomenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|