ᾰ̓γγελεόμενος • (angeleómenos) m (feminine ᾰ̓γγελεομένη, neuter ᾰ̓γγελεόμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ᾰ̓γγελεόμενος angeleómenos |
ᾰ̓γγελεομένη angeleoménē |
ᾰ̓γγελεόμενον angeleómenon |
ᾰ̓γγελεομένω angeleoménō |
ᾰ̓γγελεομένᾱ angeleoménā |
ᾰ̓γγελεομένω angeleoménō |
ᾰ̓γγελεόμενοι angeleómenoi |
ᾰ̓γγελεόμεναι angeleómenai |
ᾰ̓γγελεόμενᾰ angeleómena | |||||
Genitive | ᾰ̓γγελεομένου angeleoménou |
ᾰ̓γγελεομένης angeleoménēs |
ᾰ̓γγελεομένου angeleoménou |
ᾰ̓γγελεομένοιν angeleoménoin |
ᾰ̓γγελεομέναιν angeleoménain |
ᾰ̓γγελεομένοιν angeleoménoin |
ᾰ̓γγελεομένων angeleoménōn |
ᾰ̓γγελεομένων angeleoménōn |
ᾰ̓γγελεομένων angeleoménōn | |||||
Dative | ᾰ̓γγελεομένῳ angeleoménōi |
ᾰ̓γγελεομένῃ angeleoménēi |
ᾰ̓γγελεομένῳ angeleoménōi |
ᾰ̓γγελεομένοιν angeleoménoin |
ᾰ̓γγελεομέναιν angeleoménain |
ᾰ̓γγελεομένοιν angeleoménoin |
ᾰ̓γγελεομένοις angeleoménois |
ᾰ̓γγελεομέναις angeleoménais |
ᾰ̓γγελεομένοις angeleoménois | |||||
Accusative | ᾰ̓γγελεόμενον angeleómenon |
ᾰ̓γγελεομένην angeleoménēn |
ᾰ̓γγελεόμενον angeleómenon |
ᾰ̓γγελεομένω angeleoménō |
ᾰ̓γγελεομένᾱ angeleoménā |
ᾰ̓γγελεομένω angeleoménō |
ᾰ̓γγελεομένους angeleoménous |
ᾰ̓γγελεομένᾱς angeleoménās |
ᾰ̓γγελεόμενᾰ angeleómena | |||||
Vocative | ᾰ̓γγελεόμενε angeleómene |
ᾰ̓γγελεομένη angeleoménē |
ᾰ̓γγελεόμενον angeleómenon |
ᾰ̓γγελεομένω angeleoménō |
ᾰ̓γγελεομένᾱ angeleoménā |
ᾰ̓γγελεομένω angeleoménō |
ᾰ̓γγελεόμενοι angeleómenoi |
ᾰ̓γγελεόμεναι angeleómenai |
ᾰ̓γγελεόμενᾰ angeleómena | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ᾰ̓γγελεομένως angeleoménōs |
ᾰ̓γγελεομενώτερος angeleomenṓteros |
ᾰ̓γγελεομενώτᾰτος angeleomenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|