ἀγγελῐόμενος • (angeliómenos) m (feminine ἀγγελῐομένη, neuter ἀγγελῐόμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἀγγελῐόμενος angeliómenos |
ἀγγελῐομένη angelioménē |
ἀγγελῐόμενον angeliómenon |
ἀγγελῐομένω angelioménō |
ἀγγελῐομένᾱ angelioménā |
ἀγγελῐομένω angelioménō |
ἀγγελῐόμενοι angeliómenoi |
ἀγγελῐόμεναι angeliómenai |
ἀγγελῐόμενᾰ angeliómena | |||||
Genitive | ἀγγελῐομένου angelioménou |
ἀγγελῐομένης angelioménēs |
ἀγγελῐομένου angelioménou |
ἀγγελῐομένοιν angelioménoin |
ἀγγελῐομέναιν angelioménain |
ἀγγελῐομένοιν angelioménoin |
ἀγγελῐομένων angelioménōn |
ἀγγελῐομένων angelioménōn |
ἀγγελῐομένων angelioménōn | |||||
Dative | ἀγγελῐομένῳ angelioménōi |
ἀγγελῐομένῃ angelioménēi |
ἀγγελῐομένῳ angelioménōi |
ἀγγελῐομένοιν angelioménoin |
ἀγγελῐομέναιν angelioménain |
ἀγγελῐομένοιν angelioménoin |
ἀγγελῐομένοις angelioménois |
ἀγγελῐομέναις angelioménais |
ἀγγελῐομένοις angelioménois | |||||
Accusative | ἀγγελῐόμενον angeliómenon |
ἀγγελῐομένην angelioménēn |
ἀγγελῐόμενον angeliómenon |
ἀγγελῐομένω angelioménō |
ἀγγελῐομένᾱ angelioménā |
ἀγγελῐομένω angelioménō |
ἀγγελῐομένους angelioménous |
ἀγγελῐομένᾱς angelioménās |
ἀγγελῐόμενᾰ angeliómena | |||||
Vocative | ἀγγελῐόμενε angeliómene |
ἀγγελῐομένη angelioménē |
ἀγγελῐόμενον angeliómenon |
ἀγγελῐομένω angelioménō |
ἀγγελῐομένᾱ angelioménā |
ἀγγελῐομένω angelioménō |
ἀγγελῐόμενοι angeliómenoi |
ἀγγελῐόμεναι angeliómenai |
ἀγγελῐόμενᾰ angeliómena | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἀγγελῐομένως angelioménōs |
ἀγγελῐομενώτερος angeliomenṓteros |
ἀγγελῐομενώτᾰτος angeliomenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|