ᾰ̓γγελλόμενος • (angellómenos) m (feminine ᾰ̓γγελλομένη, neuter ᾰ̓γγελλόμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ᾰ̓γγελλόμενος angellómenos |
ᾰ̓γγελλομένη angelloménē |
ᾰ̓γγελλόμενον angellómenon |
ᾰ̓γγελλομένω angelloménō |
ᾰ̓γγελλομένᾱ angelloménā |
ᾰ̓γγελλομένω angelloménō |
ᾰ̓γγελλόμενοι angellómenoi |
ᾰ̓γγελλόμεναι angellómenai |
ᾰ̓γγελλόμενᾰ angellómena | |||||
Genitive | ᾰ̓γγελλομένου angelloménou |
ᾰ̓γγελλομένης angelloménēs |
ᾰ̓γγελλομένου angelloménou |
ᾰ̓γγελλομένοιν angelloménoin |
ᾰ̓γγελλομέναιν angelloménain |
ᾰ̓γγελλομένοιν angelloménoin |
ᾰ̓γγελλομένων angelloménōn |
ᾰ̓γγελλομένων angelloménōn |
ᾰ̓γγελλομένων angelloménōn | |||||
Dative | ᾰ̓γγελλομένῳ angelloménōi |
ᾰ̓γγελλομένῃ angelloménēi |
ᾰ̓γγελλομένῳ angelloménōi |
ᾰ̓γγελλομένοιν angelloménoin |
ᾰ̓γγελλομέναιν angelloménain |
ᾰ̓γγελλομένοιν angelloménoin |
ᾰ̓γγελλομένοις angelloménois |
ᾰ̓γγελλομέναις angelloménais |
ᾰ̓γγελλομένοις angelloménois | |||||
Accusative | ᾰ̓γγελλόμενον angellómenon |
ᾰ̓γγελλομένην angelloménēn |
ᾰ̓γγελλόμενον angellómenon |
ᾰ̓γγελλομένω angelloménō |
ᾰ̓γγελλομένᾱ angelloménā |
ᾰ̓γγελλομένω angelloménō |
ᾰ̓γγελλομένους angelloménous |
ᾰ̓γγελλομένᾱς angelloménās |
ᾰ̓γγελλόμενᾰ angellómena | |||||
Vocative | ᾰ̓γγελλόμενε angellómene |
ᾰ̓γγελλομένη angelloménē |
ᾰ̓γγελλόμενον angellómenon |
ᾰ̓γγελλομένω angelloménō |
ᾰ̓γγελλομένᾱ angelloménā |
ᾰ̓γγελλομένω angelloménō |
ᾰ̓γγελλόμενοι angellómenoi |
ᾰ̓γγελλόμεναι angellómenai |
ᾰ̓γγελλόμενᾰ angellómena | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ᾰ̓γγελλομένως angelloménōs |
ᾰ̓γγελλομενώτερος angellomenṓteros |
ᾰ̓γγελλομενώτᾰτος angellomenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|