ᾰ̓γγελούμενος • (angeloúmenos) m (feminine ᾰ̓γγελουμένη, neuter ᾰ̓γγελούμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ᾰ̓γγελούμενος angeloúmenos |
ᾰ̓γγελουμένη angelouménē |
ᾰ̓γγελούμενον angeloúmenon |
ᾰ̓γγελουμένω angelouménō |
ᾰ̓γγελουμένᾱ angelouménā |
ᾰ̓γγελουμένω angelouménō |
ᾰ̓γγελούμενοι angeloúmenoi |
ᾰ̓γγελούμεναι angeloúmenai |
ᾰ̓γγελούμενᾰ angeloúmena | |||||
Genitive | ᾰ̓γγελουμένου angelouménou |
ᾰ̓γγελουμένης angelouménēs |
ᾰ̓γγελουμένου angelouménou |
ᾰ̓γγελουμένοιν angelouménoin |
ᾰ̓γγελουμέναιν angelouménain |
ᾰ̓γγελουμένοιν angelouménoin |
ᾰ̓γγελουμένων angelouménōn |
ᾰ̓γγελουμένων angelouménōn |
ᾰ̓γγελουμένων angelouménōn | |||||
Dative | ᾰ̓γγελουμένῳ angelouménōi |
ᾰ̓γγελουμένῃ angelouménēi |
ᾰ̓γγελουμένῳ angelouménōi |
ᾰ̓γγελουμένοιν angelouménoin |
ᾰ̓γγελουμέναιν angelouménain |
ᾰ̓γγελουμένοιν angelouménoin |
ᾰ̓γγελουμένοις angelouménois |
ᾰ̓γγελουμέναις angelouménais |
ᾰ̓γγελουμένοις angelouménois | |||||
Accusative | ᾰ̓γγελούμενον angeloúmenon |
ᾰ̓γγελουμένην angelouménēn |
ᾰ̓γγελούμενον angeloúmenon |
ᾰ̓γγελουμένω angelouménō |
ᾰ̓γγελουμένᾱ angelouménā |
ᾰ̓γγελουμένω angelouménō |
ᾰ̓γγελουμένους angelouménous |
ᾰ̓γγελουμένᾱς angelouménās |
ᾰ̓γγελούμενᾰ angeloúmena | |||||
Vocative | ᾰ̓γγελούμενε angeloúmene |
ᾰ̓γγελουμένη angelouménē |
ᾰ̓γγελούμενον angeloúmenon |
ᾰ̓γγελουμένω angelouménō |
ᾰ̓γγελουμένᾱ angelouménā |
ᾰ̓γγελουμένω angelouménō |
ᾰ̓γγελούμενοι angeloúmenoi |
ᾰ̓γγελούμεναι angeloúmenai |
ᾰ̓γγελούμενᾰ angeloúmena | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ᾰ̓γγελουμένως angelouménōs |
ᾰ̓γγελουμενώτερος angeloumenṓteros |
ᾰ̓γγελουμενώτᾰτος angeloumenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|