ᾰ̓γγελόμενος • (angelómenos) m (feminine ᾰ̓γγελομένη, neuter ᾰ̓γγελόμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ᾰ̓γγελόμενος angelómenos |
ᾰ̓γγελομένη angeloménē |
ᾰ̓γγελόμενον angelómenon |
ᾰ̓γγελομένω angeloménō |
ᾰ̓γγελομένᾱ angeloménā |
ᾰ̓γγελομένω angeloménō |
ᾰ̓γγελόμενοι angelómenoi |
ᾰ̓γγελόμεναι angelómenai |
ᾰ̓γγελόμενᾰ angelómena | |||||
Genitive | ᾰ̓γγελομένου angeloménou |
ᾰ̓γγελομένης angeloménēs |
ᾰ̓γγελομένου angeloménou |
ᾰ̓γγελομένοιν angeloménoin |
ᾰ̓γγελομέναιν angeloménain |
ᾰ̓γγελομένοιν angeloménoin |
ᾰ̓γγελομένων angeloménōn |
ᾰ̓γγελομένων angeloménōn |
ᾰ̓γγελομένων angeloménōn | |||||
Dative | ᾰ̓γγελομένῳ angeloménōi |
ᾰ̓γγελομένῃ angeloménēi |
ᾰ̓γγελομένῳ angeloménōi |
ᾰ̓γγελομένοιν angeloménoin |
ᾰ̓γγελομέναιν angeloménain |
ᾰ̓γγελομένοιν angeloménoin |
ᾰ̓γγελομένοις angeloménois |
ᾰ̓γγελομέναις angeloménais |
ᾰ̓γγελομένοις angeloménois | |||||
Accusative | ᾰ̓γγελόμενον angelómenon |
ᾰ̓γγελομένην angeloménēn |
ᾰ̓γγελόμενον angelómenon |
ᾰ̓γγελομένω angeloménō |
ᾰ̓γγελομένᾱ angeloménā |
ᾰ̓γγελομένω angeloménō |
ᾰ̓γγελομένους angeloménous |
ᾰ̓γγελομένᾱς angeloménās |
ᾰ̓γγελόμενᾰ angelómena | |||||
Vocative | ᾰ̓γγελόμενε angelómene |
ᾰ̓γγελομένη angeloménē |
ᾰ̓γγελόμενον angelómenon |
ᾰ̓γγελομένω angeloménō |
ᾰ̓γγελομένᾱ angeloménā |
ᾰ̓γγελομένω angeloménō |
ᾰ̓γγελόμενοι angelómenoi |
ᾰ̓γγελόμεναι angelómenai |
ᾰ̓γγελόμενᾰ angelómena | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ᾰ̓γγελομένως angeloménōs |
ᾰ̓γγελομενώτερος angelomenṓteros |
ᾰ̓γγελομενώτᾰτος angelomenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|