ἀγειρόμενος • (ageirómenos) m (feminine ἀγειρομένη, neuter ἀγειρόμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἀγειρόμενος ageirómenos |
ἀγειρομένη ageiroménē |
ἀγειρόμενον ageirómenon |
ἀγειρομένω ageiroménō |
ἀγειρομένᾱ ageiroménā |
ἀγειρομένω ageiroménō |
ἀγειρόμενοι ageirómenoi |
ἀγειρόμεναι ageirómenai |
ἀγειρόμενᾰ ageirómena | |||||
Genitive | ἀγειρομένου ageiroménou |
ἀγειρομένης ageiroménēs |
ἀγειρομένου ageiroménou |
ἀγειρομένοιν ageiroménoin |
ἀγειρομέναιν ageiroménain |
ἀγειρομένοιν ageiroménoin |
ἀγειρομένων ageiroménōn |
ἀγειρομένων ageiroménōn |
ἀγειρομένων ageiroménōn | |||||
Dative | ἀγειρομένῳ ageiroménōi |
ἀγειρομένῃ ageiroménēi |
ἀγειρομένῳ ageiroménōi |
ἀγειρομένοιν ageiroménoin |
ἀγειρομέναιν ageiroménain |
ἀγειρομένοιν ageiroménoin |
ἀγειρομένοις ageiroménois |
ἀγειρομέναις ageiroménais |
ἀγειρομένοις ageiroménois | |||||
Accusative | ἀγειρόμενον ageirómenon |
ἀγειρομένην ageiroménēn |
ἀγειρόμενον ageirómenon |
ἀγειρομένω ageiroménō |
ἀγειρομένᾱ ageiroménā |
ἀγειρομένω ageiroménō |
ἀγειρομένους ageiroménous |
ἀγειρομένᾱς ageiroménās |
ἀγειρόμενᾰ ageirómena | |||||
Vocative | ἀγειρόμενε ageirómene |
ἀγειρομένη ageiroménē |
ἀγειρόμενον ageirómenon |
ἀγειρομένω ageiroménō |
ἀγειρομένᾱ ageiroménā |
ἀγειρομένω ageiroménō |
ἀγειρόμενοι ageirómenoi |
ἀγειρόμεναι ageirómenai |
ἀγειρόμενᾰ ageirómena | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἀγειρομένως ageiroménōs |
ἀγειρομενώτερος ageiromenṓteros |
ἀγειρομενώτᾰτος ageiromenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|