ἀγερθείς

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡer.tʰěːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡerˈtʰis/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ʝerˈθis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ʝerˈθis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ʝerˈθis/

Participle

ἀγερθείς • (agertheís) m (feminine ἀγερθεῖσᾰ, neuter ἀγερθέν); first/third declension

aorist passive participle of ἀγείρω (ageírō)

Inflection

First and third declension of ἀγερθείς; ἀγερθεῖσᾰ; ἀγερθέν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἀγερθείς agertheís	ἀγερθεῖσᾰ agertheîsa	ἀγερθέν agerthén	ἀγερθέντε agerthénte	ἀγερθείσᾱ agertheísā	ἀγερθέντε agerthénte	ἀγερθέντες agerthéntes	ἀγερθεῖσαι agertheîsai	ἀγερθέντᾰ agerthénta
Genitive	ἀγερθέντος agerthéntos	ἀγερθείσης agertheísēs	ἀγερθέντος agerthéntos	ἀγερθέντοιν agerthéntoin	ἀγερθείσαιν agertheísain	ἀγερθέντοιν agerthéntoin	ἀγερθέντων agerthéntōn	ἀγερθεισῶν agertheisôn	ἀγερθέντων agerthéntōn
Dative	ἀγερθέντῐ agerthénti	ἀγερθείσῃ agertheísēi	ἀγερθέντῐ agerthénti	ἀγερθέντοιν agerthéntoin	ἀγερθείσαιν agertheísain	ἀγερθέντοιν agerthéntoin	ἀγερθεῖσῐ / ἀγερθεῖσῐν agertheîsi(n)	ἀγερθείσαις agertheísais	ἀγερθεῖσῐ / ἀγερθεῖσῐν agertheîsi(n)
Accusative	ἀγερθέντᾰ agerthénta	ἀγερθεῖσᾰν agertheîsan	ἀγερθέν agerthén	ἀγερθέντε agerthénte	ἀγερθείσᾱ agertheísā	ἀγερθέντε agerthénte	ἀγερθέντᾰς agerthéntas	ἀγερθείσᾱς agertheísās	ἀγερθέντᾰ agerthénta
Vocative	ἀγερθείς agertheís	ἀγερθεῖσᾰ agertheîsa	ἀγερθέν agerthén	ἀγερθέντε agerthénte	ἀγερθείσᾱ agertheísā	ἀγερθέντε agerthénte	ἀγερθέντες agerthéntes	ἀγερθεῖσαι agertheîsai	ἀγερθέντᾰ agerthénta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἀγερθέντως agerthéntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

ἀγερθείς

Ancient Greek

Pronunciation

Participle

Inflection

Wikious

Boobota

Sagapedia