ἀγορεύσων • (agoreúsōn) m (feminine ἀγορεύσουσᾰ, neuter ἀγορεῦσον); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἀγορεύσων agoreúsōn |
ἀγορεύσουσᾰ agoreúsousa |
ἀγορεῦσον agoreûson |
ἀγορεύσοντε agoreúsonte |
ἀγορευσούσᾱ agoreusoúsā |
ἀγορεύσοντε agoreúsonte |
ἀγορεύσοντες agoreúsontes |
ἀγορεύσουσαι agoreúsousai |
ἀγορεύσοντᾰ agoreúsonta | |||||
Genitive | ἀγορεύσοντος agoreúsontos |
ἀγορευσούσης agoreusoúsēs |
ἀγορεύσοντος agoreúsontos |
ἀγορευσόντοιν agoreusóntoin |
ἀγορευσούσαιν agoreusoúsain |
ἀγορευσόντοιν agoreusóntoin |
ἀγορευσόντων agoreusóntōn |
ἀγορευσουσῶν agoreusousôn |
ἀγορευσόντων agoreusóntōn | |||||
Dative | ἀγορεύσοντῐ agoreúsonti |
ἀγορευσούσῃ agoreusoúsēi |
ἀγορεύσοντῐ agoreúsonti |
ἀγορευσόντοιν agoreusóntoin |
ἀγορευσούσαιν agoreusoúsain |
ἀγορευσόντοιν agoreusóntoin |
ἀγορεύσουσῐ / ἀγορεύσουσῐν agoreúsousi(n) |
ἀγορευσούσαις agoreusoúsais |
ἀγορεύσουσῐ / ἀγορεύσουσῐν agoreúsousi(n) | |||||
Accusative | ἀγορεύσοντᾰ agoreúsonta |
ἀγορεύσουσᾰν agoreúsousan |
ἀγορεῦσον agoreûson |
ἀγορεύσοντε agoreúsonte |
ἀγορευσούσᾱ agoreusoúsā |
ἀγορεύσοντε agoreúsonte |
ἀγορεύσοντᾰς agoreúsontas |
ἀγορευσούσᾱς agoreusoúsās |
ἀγορεύσοντᾰ agoreúsonta | |||||
Vocative | ἀγορεύσων agoreúsōn |
ἀγορεύσουσᾰ agoreúsousa |
ἀγορεῦσον agoreûson |
ἀγορεύσοντε agoreúsonte |
ἀγορευσούσᾱ agoreusoúsā |
ἀγορεύσοντε agoreúsonte |
ἀγορεύσοντες agoreúsontes |
ἀγορεύσουσαι agoreúsousai |
ἀγορεύσοντᾰ agoreúsonta | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἀγορευσόντως agoreusóntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|