ἀγορεύων • (agoreúōn) m (feminine ἀγορεύουσᾰ, neuter ἀγορεῦον); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἀγορεύων agoreúōn |
ἀγορεύουσᾰ agoreúousa |
ἀγορεῦον agoreûon |
ἀγορεύοντε agoreúonte |
ἀγορευούσᾱ agoreuoúsā |
ἀγορεύοντε agoreúonte |
ἀγορεύοντες agoreúontes |
ἀγορεύουσαι agoreúousai |
ἀγορεύοντᾰ agoreúonta | |||||
Genitive | ἀγορεύοντος agoreúontos |
ἀγορευούσης agoreuoúsēs |
ἀγορεύοντος agoreúontos |
ἀγορευόντοιν agoreuóntoin |
ἀγορευούσαιν agoreuoúsain |
ἀγορευόντοιν agoreuóntoin |
ἀγορευόντων agoreuóntōn |
ἀγορευουσῶν agoreuousôn |
ἀγορευόντων agoreuóntōn | |||||
Dative | ἀγορεύοντῐ agoreúonti |
ἀγορευούσῃ agoreuoúsēi |
ἀγορεύοντῐ agoreúonti |
ἀγορευόντοιν agoreuóntoin |
ἀγορευούσαιν agoreuoúsain |
ἀγορευόντοιν agoreuóntoin |
ἀγορεύουσῐ / ἀγορεύουσῐν agoreúousi(n) |
ἀγορευούσαις agoreuoúsais |
ἀγορεύουσῐ / ἀγορεύουσῐν agoreúousi(n) | |||||
Accusative | ἀγορεύοντᾰ agoreúonta |
ἀγορεύουσᾰν agoreúousan |
ἀγορεῦον agoreûon |
ἀγορεύοντε agoreúonte |
ἀγορευούσᾱ agoreuoúsā |
ἀγορεύοντε agoreúonte |
ἀγορεύοντᾰς agoreúontas |
ἀγορευούσᾱς agoreuoúsās |
ἀγορεύοντᾰ agoreúonta | |||||
Vocative | ἀγορεύων agoreúōn |
ἀγορεύουσᾰ agoreúousa |
ἀγορεῦον agoreûon |
ἀγορεύοντε agoreúonte |
ἀγορευούσᾱ agoreuoúsā |
ἀγορεύοντε agoreúonte |
ἀγορεύοντες agoreúontes |
ἀγορεύουσαι agoreúousai |
ἀγορεύοντᾰ agoreúonta | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἀγορευόντως agoreuóntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|