ἀμνηστούμενος • (amnēstoúmenos) m (feminine ἀμνηστουμένη, neuter ἀμνηστούμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἀμνηστούμενος amnēstoúmenos |
ἀμνηστουμένη amnēstouménē |
ἀμνηστούμενον amnēstoúmenon |
ἀμνηστουμένω amnēstouménō |
ἀμνηστουμένᾱ amnēstouménā |
ἀμνηστουμένω amnēstouménō |
ἀμνηστούμενοι amnēstoúmenoi |
ἀμνηστούμεναι amnēstoúmenai |
ἀμνηστούμενᾰ amnēstoúmenă | |||||
Genitive | ἀμνηστουμένου amnēstouménou |
ἀμνηστουμένης amnēstouménēs |
ἀμνηστουμένου amnēstouménou |
ἀμνηστουμένοιν amnēstouménoin |
ἀμνηστουμέναιν amnēstouménain |
ἀμνηστουμένοιν amnēstouménoin |
ἀμνηστουμένων amnēstouménōn |
ἀμνηστουμένων amnēstouménōn |
ἀμνηστουμένων amnēstouménōn | |||||
Dative | ἀμνηστουμένῳ amnēstouménōi |
ἀμνηστουμένῃ amnēstouménēi |
ἀμνηστουμένῳ amnēstouménōi |
ἀμνηστουμένοιν amnēstouménoin |
ἀμνηστουμέναιν amnēstouménain |
ἀμνηστουμένοιν amnēstouménoin |
ἀμνηστουμένοις amnēstouménois |
ἀμνηστουμέναις amnēstouménais |
ἀμνηστουμένοις amnēstouménois | |||||
Accusative | ἀμνηστούμενον amnēstoúmenon |
ἀμνηστουμένην amnēstouménēn |
ἀμνηστούμενον amnēstoúmenon |
ἀμνηστουμένω amnēstouménō |
ἀμνηστουμένᾱ amnēstouménā |
ἀμνηστουμένω amnēstouménō |
ἀμνηστουμένους amnēstouménous |
ἀμνηστουμένᾱς amnēstouménās |
ἀμνηστούμενᾰ amnēstoúmenă | |||||
Vocative | ἀμνηστούμενε amnēstoúmene |
ἀμνηστουμένη amnēstouménē |
ἀμνηστούμενον amnēstoúmenon |
ἀμνηστουμένω amnēstouménō |
ἀμνηστουμένᾱ amnēstouménā |
ἀμνηστουμένω amnēstouménō |
ἀμνηστούμενοι amnēstoúmenoi |
ἀμνηστούμεναι amnēstoúmenai |
ἀμνηστούμενᾰ amnēstoúmenă | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἀμνηστουμένως amnēstouménōs |
ἀμνηστουμενώτερος amnēstoumenṓteros |
ἀμνηστουμενώτᾰτος amnēstoumenṓtătos | ||||||||||||
Notes: |
|