From ἀμῡ́νω (amū́nō, “to keep off, ward off”) + -ικός (-ikós).
ἀμυντῐκός • (amuntikós) m (feminine ἀμυντῐκή, neuter ἀμυντῐκόν); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἀμυντικός amuntikós |
ἀμυντική amuntikḗ |
ἀμυντικόν amuntikón |
ἀμυντικώ amuntikṓ |
ἀμυντικᾱ́ amuntikā́ |
ἀμυντικώ amuntikṓ |
ἀμυντικοί amuntikoí |
ἀμυντικαί amuntikaí |
ἀμυντικᾰ́ amuntiká | |||||
Genitive | ἀμυντικοῦ amuntikoû |
ἀμυντικῆς amuntikês |
ἀμυντικοῦ amuntikoû |
ἀμυντικοῖν amuntikoîn |
ἀμυντικαῖν amuntikaîn |
ἀμυντικοῖν amuntikoîn |
ἀμυντικῶν amuntikôn |
ἀμυντικῶν amuntikôn |
ἀμυντικῶν amuntikôn | |||||
Dative | ἀμυντικῷ amuntikôi |
ἀμυντικῇ amuntikêi |
ἀμυντικῷ amuntikôi |
ἀμυντικοῖν amuntikoîn |
ἀμυντικαῖν amuntikaîn |
ἀμυντικοῖν amuntikoîn |
ἀμυντικοῖς amuntikoîs |
ἀμυντικαῖς amuntikaîs |
ἀμυντικοῖς amuntikoîs | |||||
Accusative | ἀμυντικόν amuntikón |
ἀμυντικήν amuntikḗn |
ἀμυντικόν amuntikón |
ἀμυντικώ amuntikṓ |
ἀμυντικᾱ́ amuntikā́ |
ἀμυντικώ amuntikṓ |
ἀμυντικούς amuntikoús |
ἀμυντικᾱ́ς amuntikā́s |
ἀμυντικᾰ́ amuntiká | |||||
Vocative | ἀμυντικέ amuntiké |
ἀμυντική amuntikḗ |
ἀμυντικόν amuntikón |
ἀμυντικώ amuntikṓ |
ἀμυντικᾱ́ amuntikā́ |
ἀμυντικώ amuntikṓ |
ἀμυντικοί amuntikoí |
ἀμυντικαί amuntikaí |
ἀμυντικᾰ́ amuntiká | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἀμυντικῶς amuntikôs |
ἀμυντικότερος amuntikóteros |
ἀμυντικότᾰτος amuntikótatos | ||||||||||||
Notes: |
|