From ᾰ̓νᾰτείνω (anateínō, “to lift up, stretch forth”) + -σῐς (-sis).
ᾰ̓νᾰ́τᾰσῐς • (anátasis) f (genitive ᾰ̓νᾰτᾰ́σεως); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ ᾰ̓νᾰ́τᾰσῐς hē anátasis |
τὼ ᾰ̓νᾰτᾰ́σει tṑ anatásei |
αἱ ᾰ̓νᾰτᾰ́σεις hai anatáseis | ||||||||||
| Genitive | τῆς ᾰ̓νᾰτᾰ́σεως tês anatáseōs |
τοῖν ᾰ̓νᾰτᾰσέοιν toîn anataséoin |
τῶν ᾰ̓νᾰτᾰ́σεων tôn anatáseōn | ||||||||||
| Dative | τῇ ᾰ̓νᾰτᾰ́σει têi anatásei |
τοῖν ᾰ̓νᾰτᾰσέοιν toîn anataséoin |
ταῖς ᾰ̓νᾰτᾰ́σεσῐ / ᾰ̓νᾰτᾰ́σεσῐν taîs anatásesi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν ᾰ̓νᾰ́τᾰσῐν tḕn anátasin |
τὼ ᾰ̓νᾰτᾰ́σει tṑ anatásei |
τᾱ̀ς ᾰ̓νᾰτᾰ́σεις tā̀s anatáseis | ||||||||||
| Vocative | ᾰ̓νᾰ́τᾰσῐ anátasi |
ᾰ̓νᾰτᾰ́σει anatásei |
ᾰ̓νᾰτᾰ́σεις anatáseis | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||