From ἀν- (an-) + αἰσθητός (aisthētós)
ἀναίσθητος • (anaísthētos) m or f (neuter ἀναίσθητον); second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | ᾰ̓ναίσθητος ănaísthētos |
ᾰ̓ναίσθητον ănaísthēton |
ᾰ̓ναισθήτω ănaisthḗtō |
ᾰ̓ναισθήτω ănaisthḗtō |
ᾰ̓ναίσθητοι ănaísthētoi |
ᾰ̓ναίσθητᾰ ănaísthētă | ||||||||
Genitive | ᾰ̓ναισθήτου ănaisthḗtou |
ᾰ̓ναισθήτου ănaisthḗtou |
ᾰ̓ναισθήτοιν ănaisthḗtoin |
ᾰ̓ναισθήτοιν ănaisthḗtoin |
ᾰ̓ναισθήτων ănaisthḗtōn |
ᾰ̓ναισθήτων ănaisthḗtōn | ||||||||
Dative | ᾰ̓ναισθήτῳ ănaisthḗtōi |
ᾰ̓ναισθήτῳ ănaisthḗtōi |
ᾰ̓ναισθήτοιν ănaisthḗtoin |
ᾰ̓ναισθήτοιν ănaisthḗtoin |
ᾰ̓ναισθήτοις ănaisthḗtois |
ᾰ̓ναισθήτοις ănaisthḗtois | ||||||||
Accusative | ᾰ̓ναίσθητον ănaísthēton |
ᾰ̓ναίσθητον ănaísthēton |
ᾰ̓ναισθήτω ănaisthḗtō |
ᾰ̓ναισθήτω ănaisthḗtō |
ᾰ̓ναισθήτους ănaisthḗtous |
ᾰ̓ναίσθητᾰ ănaísthētă | ||||||||
Vocative | ᾰ̓ναίσθητε ănaísthēte |
ᾰ̓ναίσθητον ănaísthēton |
ᾰ̓ναισθήτω ănaisthḗtō |
ᾰ̓ναισθήτω ănaisthḗtō |
ᾰ̓ναίσθητοι ănaísthētoi |
ᾰ̓ναίσθητᾰ ănaísthētă | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ᾰ̓ναισθήτως ănaisthḗtōs |
ᾰ̓ναισθητότερος ănaisthētóteros |
ᾰ̓ναισθητότᾰτος ănaisthētótătos | ||||||||||||
Notes: |
|