ἀνακρίνω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ἀνακρίνω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ἀνακρίνω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ἀνακρίνω in singular and plural. Everything you need to know about the word ἀνακρίνω you have here. The definition of the word ἀνακρίνω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofἀνακρίνω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: ανακρίνω

Ancient Greek

Etymology

From ἀνα- (ana-) +‎ κρῑ́νω (krī́nō).

Pronunciation

 

Verb

ἀνᾰκρῑ́νω • (anakrī́nō)

  1. to examine closely, to question, interrogate
  2. to inquire into
  3. (middle voice) to dispute with
  4. (Koine) to judge
  5. (Byzantine) to revise

Conjugation

   Present: ᾰ̓νᾰκρῑ́νω, ᾰ̓νᾰκρῑ́νομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓νᾰκρῑ́νω ᾰ̓νᾰκρῑ́νεις ᾰ̓νᾰκρῑ́νει ᾰ̓νᾰκρῑ́νετον ᾰ̓νᾰκρῑ́νετον ᾰ̓νᾰκρῑ́νομεν ᾰ̓νᾰκρῑ́νετε ᾰ̓νᾰκρῑ́νουσῐ(ν)
subjunctive ᾰ̓νᾰκρῑ́νω ᾰ̓νᾰκρῑ́νῃς ᾰ̓νᾰκρῑ́νῃ ᾰ̓νᾰκρῑ́νητον ᾰ̓νᾰκρῑ́νητον ᾰ̓νᾰκρῑ́νωμεν ᾰ̓νᾰκρῑ́νητε ᾰ̓νᾰκρῑ́νωσῐ(ν)
optative ᾰ̓νᾰκρῑ́νοιμῐ ᾰ̓νᾰκρῑ́νοις ᾰ̓νᾰκρῑ́νοι ᾰ̓νᾰκρῑ́νοιτον ᾰ̓νᾰκρῑνοίτην ᾰ̓νᾰκρῑ́νοιμεν ᾰ̓νᾰκρῑ́νοιτε ᾰ̓νᾰκρῑ́νοιεν
imperative   ᾰ̓νᾰ́κρῑνε ᾰ̓νᾰκρῑνέτω ᾰ̓νᾰκρῑ́νετον ᾰ̓νᾰκρῑνέτων   ᾰ̓νᾰκρῑ́νετε ᾰ̓νᾰκρῑνόντων
middle/
passive 		indicative ᾰ̓νᾰκρῑ́νομαι ᾰ̓νᾰκρῑ́νῃ,
ᾰ̓νᾰκρῑ́νει 		ᾰ̓νᾰκρῑ́νεται ᾰ̓νᾰκρῑ́νεσθον ᾰ̓νᾰκρῑ́νεσθον ᾰ̓νᾰκρῑνόμεθᾰ ᾰ̓νᾰκρῑ́νεσθε ᾰ̓νᾰκρῑ́νονται
subjunctive ᾰ̓νᾰκρῑ́νωμαι ᾰ̓νᾰκρῑ́νῃ ᾰ̓νᾰκρῑ́νηται ᾰ̓νᾰκρῑ́νησθον ᾰ̓νᾰκρῑ́νησθον ᾰ̓νᾰκρῑνώμεθᾰ ᾰ̓νᾰκρῑ́νησθε ᾰ̓νᾰκρῑ́νωνται
optative ᾰ̓νᾰκρῑνοίμην ᾰ̓νᾰκρῑ́νοιο ᾰ̓νᾰκρῑ́νοιτο ᾰ̓νᾰκρῑ́νοισθον ᾰ̓νᾰκρῑνοίσθην ᾰ̓νᾰκρῑνοίμεθᾰ ᾰ̓νᾰκρῑ́νοισθε ᾰ̓νᾰκρῑ́νοιντο
imperative   ᾰ̓νᾰκρῑ́νου ᾰ̓νᾰκρῑνέσθω ᾰ̓νᾰκρῑ́νεσθον ᾰ̓νᾰκρῑνέσθων   ᾰ̓νᾰκρῑ́νεσθε ᾰ̓νᾰκρῑνέσθων
active middle/passive
infinitive ᾰ̓νᾰκρῑ́νειν ᾰ̓νᾰκρῑ́νεσθαι
participle m ᾰ̓νᾰκρῑ́νων ᾰ̓νᾰκρῑνόμενος
f ᾰ̓νᾰκρῑ́νουσᾰ ᾰ̓νᾰκρῑνομένη
n ᾰ̓νᾰκρῖνον ᾰ̓νᾰκρῑνόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ᾰ̓νέκρῑνον, ᾰ̓νεκρῑνόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓νέκρῑνον ᾰ̓νέκρῑνες ᾰ̓νέκρῑνε(ν) ᾰ̓νεκρῑ́νετον ᾰ̓νεκρῑνέτην ᾰ̓νεκρῑ́νομεν ᾰ̓νεκρῑ́νετε ᾰ̓νέκρῑνον
middle/
passive 		indicative ᾰ̓νεκρῑνόμην ᾰ̓νεκρῑ́νου ᾰ̓νεκρῑ́νετο ᾰ̓νεκρῑ́νεσθον ᾰ̓νεκρῑνέσθην ᾰ̓νεκρῑνόμεθᾰ ᾰ̓νεκρῑ́νεσθε ᾰ̓νεκρῑ́νοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ᾰ̓νᾰκρῐνέω, ᾰ̓νᾰκρῐνέομαι, ᾰ̓νᾰκρῐθήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓νᾰκρῐνέω ᾰ̓νᾰκρῐνέεις ᾰ̓νᾰκρῐνέει ᾰ̓νᾰκρῐνέετον ᾰ̓νᾰκρῐνέετον ᾰ̓νᾰκρῐνέομεν ᾰ̓νᾰκρῐνέετε ᾰ̓νᾰκρῐνέουσῐ(ν)
optative ᾰ̓νᾰκρῐνέοιμῐ ᾰ̓νᾰκρῐνέοις ᾰ̓νᾰκρῐνέοι ᾰ̓νᾰκρῐνέοιτον ᾰ̓νᾰκρῐνεοίτην ᾰ̓νᾰκρῐνέοιμεν ᾰ̓νᾰκρῐνέοιτε ᾰ̓νᾰκρῐνέοιεν
middle indicative ᾰ̓νᾰκρῐνέομαι ᾰ̓νᾰκρῐνέῃ,
ᾰ̓νᾰκρῐνέει 		ᾰ̓νᾰκρῐνέεται ᾰ̓νᾰκρῐνέεσθον ᾰ̓νᾰκρῐνέεσθον ᾰ̓νᾰκρῐνεόμεθᾰ ᾰ̓νᾰκρῐνέεσθε ᾰ̓νᾰκρῐνέονται
optative ᾰ̓νᾰκρῐνεοίμην ᾰ̓νᾰκρῐνέοιο ᾰ̓νᾰκρῐνέοιτο ᾰ̓νᾰκρῐνέοισθον ᾰ̓νᾰκρῐνεοίσθην ᾰ̓νᾰκρῐνεοίμεθᾰ ᾰ̓νᾰκρῐνέοισθε ᾰ̓νᾰκρῐνέοιντο
passive indicative ᾰ̓νᾰκρῐθήσομαι ᾰ̓νᾰκρῐθήσῃ ᾰ̓νᾰκρῐθήσεται ᾰ̓νᾰκρῐθήσεσθον ᾰ̓νᾰκρῐθήσεσθον ᾰ̓νᾰκρῐθησόμεθᾰ ᾰ̓νᾰκρῐθήσεσθε ᾰ̓νᾰκρῐθήσονται
optative ᾰ̓νᾰκρῐθησοίμην ᾰ̓νᾰκρῐθήσοιο ᾰ̓νᾰκρῐθήσοιτο ᾰ̓νᾰκρῐθήσοισθον ᾰ̓νᾰκρῐθησοίσθην ᾰ̓νᾰκρῐθησοίμεθᾰ ᾰ̓νᾰκρῐθήσοισθε ᾰ̓νᾰκρῐθήσοιντο
active middle passive
infinitive ᾰ̓νᾰκρῐνέειν ᾰ̓νᾰκρῐνέεσθαι ᾰ̓νᾰκρῐθήσεσθαι
participle m ᾰ̓νᾰκρῐνέων ᾰ̓νᾰκρῐνεόμενος ᾰ̓νᾰκρῐθησόμενος
f ᾰ̓νᾰκρῐνέουσᾰ ᾰ̓νᾰκρῐνεομένη ᾰ̓νᾰκρῐθησομένη
n ᾰ̓νᾰκρῐνέον ᾰ̓νᾰκρῐνεόμενον ᾰ̓νᾰκρῐθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ᾰ̓νᾰκρῐνῶ, ᾰ̓νᾰκρῐνοῦμαι, ᾰ̓νᾰκρῐθήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓νᾰκρῐνῶ ᾰ̓νᾰκρῐνεῖς ᾰ̓νᾰκρῐνεῖ ᾰ̓νᾰκρῐνεῖτον ᾰ̓νᾰκρῐνεῖτον ᾰ̓νᾰκρῐνοῦμεν ᾰ̓νᾰκρῐνεῖτε ᾰ̓νᾰκρῐνοῦσῐ(ν)
optative ᾰ̓νᾰκρῐνοίην,
ᾰ̓νᾰκρῐνοῖμῐ 		ᾰ̓νᾰκρῐνοίης,
ᾰ̓νᾰκρῐνοῖς 		ᾰ̓νᾰκρῐνοίη,
ᾰ̓νᾰκρῐνοῖ 		ᾰ̓νᾰκρῐνοῖτον,
ᾰ̓νᾰκρῐνοίητον 		ᾰ̓νᾰκρῐνοίτην,
ᾰ̓νᾰκρῐνοιήτην 		ᾰ̓νᾰκρῐνοῖμεν,
ᾰ̓νᾰκρῐνοίημεν 		ᾰ̓νᾰκρῐνοῖτε,
ᾰ̓νᾰκρῐνοίητε 		ᾰ̓νᾰκρῐνοῖεν,
ᾰ̓νᾰκρῐνοίησᾰν
middle indicative ᾰ̓νᾰκρῐνοῦμαι ᾰ̓νᾰκρῐνῇ ᾰ̓νᾰκρῐνεῖται ᾰ̓νᾰκρῐνεῖσθον ᾰ̓νᾰκρῐνεῖσθον ᾰ̓νᾰκρῐνούμεθᾰ ᾰ̓νᾰκρῐνεῖσθε ᾰ̓νᾰκρῐνοῦνται
optative ᾰ̓νᾰκρῐνοίμην ᾰ̓νᾰκρῐνοῖο ᾰ̓νᾰκρῐνοῖτο ᾰ̓νᾰκρῐνοῖσθον ᾰ̓νᾰκρῐνοίσθην ᾰ̓νᾰκρῐνοίμεθᾰ ᾰ̓νᾰκρῐνοῖσθε ᾰ̓νᾰκρῐνοῖντο
passive indicative ᾰ̓νᾰκρῐθήσομαι ᾰ̓νᾰκρῐθήσῃ ᾰ̓νᾰκρῐθήσεται ᾰ̓νᾰκρῐθήσεσθον ᾰ̓νᾰκρῐθήσεσθον ᾰ̓νᾰκρῐθησόμεθᾰ ᾰ̓νᾰκρῐθήσεσθε ᾰ̓νᾰκρῐθήσονται
optative ᾰ̓νᾰκρῐθησοίμην ᾰ̓νᾰκρῐθήσοιο ᾰ̓νᾰκρῐθήσοιτο ᾰ̓νᾰκρῐθήσοισθον ᾰ̓νᾰκρῐθησοίσθην ᾰ̓νᾰκρῐθησοίμεθᾰ ᾰ̓νᾰκρῐθήσοισθε ᾰ̓νᾰκρῐθήσοιντο
active middle passive
infinitive ᾰ̓νᾰκρῐνεῖν ᾰ̓νᾰκρῐνεῖσθαι ᾰ̓νᾰκρῐθήσεσθαι
participle m ᾰ̓νᾰκρῐνῶν ᾰ̓νᾰκρῐνούμενος ᾰ̓νᾰκρῐθησόμενος
f ᾰ̓νᾰκρῐνοῦσᾰ ᾰ̓νᾰκρῐνουμένη ᾰ̓νᾰκρῐθησομένη
n ᾰ̓νᾰκρῐνοῦν ᾰ̓νᾰκρῐνούμενον ᾰ̓νᾰκρῐθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ᾰ̓νέκρῑνᾰ, ᾰ̓νεκρῑνᾰ́μην, ᾰ̓νεκρῐ́θην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓νέκρῑνᾰ ᾰ̓νέκρῑνᾰς ᾰ̓νέκρῑνε(ν) ᾰ̓νεκρῑ́νᾰτον ᾰ̓νεκρῑνᾰ́την ᾰ̓νεκρῑ́νᾰμεν ᾰ̓νεκρῑ́νᾰτε ᾰ̓νέκρῑνᾰν
subjunctive ᾰ̓νᾰκρῑ́νω ᾰ̓νᾰκρῑ́νῃς ᾰ̓νᾰκρῑ́νῃ ᾰ̓νᾰκρῑ́νητον ᾰ̓νᾰκρῑ́νητον ᾰ̓νᾰκρῑ́νωμεν ᾰ̓νᾰκρῑ́νητε ᾰ̓νᾰκρῑ́νωσῐ(ν)
optative ᾰ̓νᾰκρῑ́ναιμῐ ᾰ̓νᾰκρῑ́νειᾰς,
ᾰ̓νᾰκρῑ́ναις 		ᾰ̓νᾰκρῑ́νειε(ν),
ᾰ̓νᾰκρῑ́ναι 		ᾰ̓νᾰκρῑ́ναιτον ᾰ̓νᾰκρῑναίτην ᾰ̓νᾰκρῑ́ναιμεν ᾰ̓νᾰκρῑ́ναιτε ᾰ̓νᾰκρῑ́νειᾰν,
ᾰ̓νᾰκρῑ́ναιεν
imperative   ᾰ̓νᾰ́κρῑνον ᾰ̓νᾰκρῑνᾰ́τω ᾰ̓νᾰκρῑ́νᾰτον ᾰ̓νᾰκρῑνᾰ́των   ᾰ̓νᾰκρῑ́νᾰτε ᾰ̓νᾰκρῑνᾰ́ντων
middle indicative ᾰ̓νεκρῑνᾰ́μην ᾰ̓νεκρῑ́νω ᾰ̓νεκρῑ́νᾰτο ᾰ̓νεκρῑ́νᾰσθον ᾰ̓νεκρῑνᾰ́σθην ᾰ̓νεκρῑνᾰ́μεθᾰ ᾰ̓νεκρῑ́νᾰσθε ᾰ̓νεκρῑ́νᾰντο
subjunctive ᾰ̓νᾰκρῑ́νωμαι ᾰ̓νᾰκρῑ́νῃ ᾰ̓νᾰκρῑ́νηται ᾰ̓νᾰκρῑ́νησθον ᾰ̓νᾰκρῑ́νησθον ᾰ̓νᾰκρῑνώμεθᾰ ᾰ̓νᾰκρῑ́νησθε ᾰ̓νᾰκρῑ́νωνται
optative ᾰ̓νᾰκρῑναίμην ᾰ̓νᾰκρῑ́ναιο ᾰ̓νᾰκρῑ́ναιτο ᾰ̓νᾰκρῑ́ναισθον ᾰ̓νᾰκρῑναίσθην ᾰ̓νᾰκρῑναίμεθᾰ ᾰ̓νᾰκρῑ́ναισθε ᾰ̓νᾰκρῑ́ναιντο
imperative   ᾰ̓νᾰ́κρῑναι ᾰ̓νᾰκρῑνᾰ́σθω ᾰ̓νᾰκρῑ́νᾰσθον ᾰ̓νᾰκρῑνᾰ́σθων   ᾰ̓νᾰκρῑ́νᾰσθε ᾰ̓νᾰκρῑνᾰ́σθων
passive indicative ᾰ̓νεκρῐ́θην ᾰ̓νεκρῐ́θης ᾰ̓νεκρῐ́θη ᾰ̓νεκρῐ́θητον ᾰ̓νεκρῐθήτην ᾰ̓νεκρῐ́θημεν ᾰ̓νεκρῐ́θητε ᾰ̓νεκρῐ́θησᾰν
subjunctive ᾰ̓νᾰκρῐθῶ ᾰ̓νᾰκρῐθῇς ᾰ̓νᾰκρῐθῇ ᾰ̓νᾰκρῐθῆτον ᾰ̓νᾰκρῐθῆτον ᾰ̓νᾰκρῐθῶμεν ᾰ̓νᾰκρῐθῆτε ᾰ̓νᾰκρῐθῶσῐ(ν)
optative ᾰ̓νᾰκρῐθείην ᾰ̓νᾰκρῐθείης ᾰ̓νᾰκρῐθείη ᾰ̓νᾰκρῐθεῖτον,
ᾰ̓νᾰκρῐθείητον 		ᾰ̓νᾰκρῐθείτην,
ᾰ̓νᾰκρῐθειήτην 		ᾰ̓νᾰκρῐθεῖμεν,
ᾰ̓νᾰκρῐθείημεν 		ᾰ̓νᾰκρῐθεῖτε,
ᾰ̓νᾰκρῐθείητε 		ᾰ̓νᾰκρῐθεῖεν,
ᾰ̓νᾰκρῐθείησᾰν
imperative   ᾰ̓νᾰκρῐ́θητῐ ᾰ̓νᾰκρῐθήτω ᾰ̓νᾰκρῐ́θητον ᾰ̓νᾰκρῐθήτων   ᾰ̓νᾰκρῐ́θητε ᾰ̓νᾰκρῐθέντων
active middle passive
infinitive ᾰ̓νᾰκρῖναι ᾰ̓νᾰκρῑ́νᾰσθαι ᾰ̓νᾰκρῐθῆναι
participle m ᾰ̓νᾰκρῑ́νᾱς ᾰ̓νᾰκρῑνᾰ́μενος ᾰ̓νᾰκρῐθείς
f ᾰ̓νᾰκρῑ́νᾱσᾰ ᾰ̓νᾰκρῑνᾰμένη ᾰ̓νᾰκρῐθεῖσᾰ
n ᾰ̓νᾰκρῖνᾰν ᾰ̓νᾰκρῑνᾰ́μενον ᾰ̓νᾰκρῐθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ᾰ̓νᾰκέκρῐκᾰ, ᾰ̓νᾰκέκρῐμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓νᾰκέκρῐκᾰ ᾰ̓νᾰκέκρῐκᾰς ᾰ̓νᾰκέκρῐκε(ν) ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κᾰτον ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κᾰτον ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κᾰμεν ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κᾰτε ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κω ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κῃς ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κῃ ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κητον ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κητον ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κωμεν ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κητε ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κωσῐ(ν)
optative ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κοιμῐ,
ᾰ̓νᾰκεκρῐκοίην 		ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κοις,
ᾰ̓νᾰκεκρῐκοίης 		ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κοι,
ᾰ̓νᾰκεκρῐκοίη 		ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κοιτον ᾰ̓νᾰκεκρῐκοίτην ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κοιμεν ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κοιτε ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κοιεν
imperative   ᾰ̓νᾰκέκρῐκε ᾰ̓νᾰκεκρῐκέτω ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κετον ᾰ̓νᾰκεκρῐκέτων   ᾰ̓νᾰκεκρῐ́κετε ᾰ̓νᾰκεκρῐκόντων
middle/
passive 		indicative ᾰ̓νᾰκέκρῐμαι ᾰ̓νᾰκέκρῐσαι ᾰ̓νᾰκέκρῐται ᾰ̓νᾰκέκρῐσθον ᾰ̓νᾰκέκρῐσθον ᾰ̓νᾰκεκρῐ́μεθᾰ ᾰ̓νᾰκέκρῐσθε ᾰ̓νᾰκέκρῐνται
subjunctive ᾰ̓νᾰκεκρῐμένος ὦ ᾰ̓νᾰκεκρῐμένος ᾖς ᾰ̓νᾰκεκρῐμένος ᾖ ᾰ̓νᾰκεκρῐμένω ἦτον ᾰ̓νᾰκεκρῐμένω ἦτον ᾰ̓νᾰκεκρῐμένοι ὦμεν ᾰ̓νᾰκεκρῐμένοι ἦτε ᾰ̓νᾰκεκρῐμένοι ὦσῐ(ν)
optative ᾰ̓νᾰκεκρῐμένος εἴην ᾰ̓νᾰκεκρῐμένος εἴης ᾰ̓νᾰκεκρῐμένος εἴη ᾰ̓νᾰκεκρῐμένω εἴητον/εἶτον ᾰ̓νᾰκεκρῐμένω εἰήτην/εἴτην ᾰ̓νᾰκεκρῐμένοι εἴημεν/εἶμεν ᾰ̓νᾰκεκρῐμένοι εἴητε/εἶτε ᾰ̓νᾰκεκρῐμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ᾰ̓νᾰκέκρῐσο ᾰ̓νᾰκεκρῐ́σθω ᾰ̓νᾰκέκρῐσθον ᾰ̓νᾰκεκρῐ́σθων   ᾰ̓νᾰκέκρῐσθε ᾰ̓νᾰκεκρῐ́σθων
active middle/passive
infinitive ᾰ̓νᾰκεκρῐκέναι ᾰ̓νᾰκεκρῐ́σθαι
participle m ᾰ̓νᾰκεκρῐκώς ᾰ̓νᾰκεκρῐμένος
f ᾰ̓νᾰκεκρῐκυῖᾰ ᾰ̓νᾰκεκρῐμένη
n ᾰ̓νᾰκεκρῐκός ᾰ̓νᾰκεκρῐμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ᾰ̓νεκεκρῐ́κειν, ᾰ̓νεκεκρῐ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓νεκεκρῐ́κειν,
ᾰ̓νεκεκρῐ́κη 		ᾰ̓νεκεκρῐ́κεις,
ᾰ̓νεκεκρῐ́κης 		ᾰ̓νεκεκρῐ́κει(ν) ᾰ̓νεκεκρῐ́κετον ᾰ̓νεκεκρῐκέτην ᾰ̓νεκεκρῐ́κεμεν ᾰ̓νεκεκρῐ́κετε ᾰ̓νεκεκρῐ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative ᾰ̓νεκεκρῐ́μην ᾰ̓νεκέκρῐσο ᾰ̓νεκέκρῐτο ᾰ̓νεκέκρῐσθον ᾰ̓νεκεκρῐ́σθην ᾰ̓νεκεκρῐ́μεθᾰ ᾰ̓νεκέκρῐσθε ᾰ̓νεκέκρῐντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Quotations

  • 53 CE – 55 CE, Paul the Apostle, First Epistle to the Corinthians 4:4:
    οὐδὲν γὰρ ἐμαυτῷ σύνοιδα, ἀλλ’ οὐκ ἐν τούτῳ δεδικαίωμαι· ὁ δὲ ἀνακρίνων με Κύριός ἐστιν.
    oudèn gàr emautôi súnoida, all’ ouk en toútōi dedikaíōmai; ho dè anakrínōn me Kúriós estin.
    • Translation by KJV
      For I know nothing by myself; yet am I not hereby justified: but he that judgeth me is the Lord.
  • 53 CE – 55 CE, Paul the Apostle, First Epistle to the Corinthians 9:3:
    ἡ ἐμὴ ἀπολογία τοῖς ἐμὲ ἀνακρίνουσιν αὕτη ἐστί.
    hē emḕ apología toîs emè anakrínousin haútē estí.
    • Translation by KJV
      Mine answer to them that do examine me is this,

Derived terms

Descendants

  • Greek: ανακρίνω (anakríno)

Further reading
Wikious
Boobota
Sagapedia