ἀνατέλλων • (anatéllōn) m (feminine ἀνατέλλουσᾰ, neuter ἀνατέλλον); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἀνατέλλων anatéllōn |
ἀνατέλλουσᾰ anatéllousa |
ἀνατέλλον anatéllon |
ἀνατέλλοντε anatéllonte |
ἀνατελλούσᾱ anatelloúsā |
ἀνατέλλοντε anatéllonte |
ἀνατέλλοντες anatéllontes |
ἀνατέλλουσαι anatéllousai |
ἀνατέλλοντᾰ anatéllonta | |||||
Genitive | ἀνατέλλοντος anatéllontos |
ἀνατελλούσης anatelloúsēs |
ἀνατέλλοντος anatéllontos |
ἀνατελλόντοιν anatellóntoin |
ἀνατελλούσαιν anatelloúsain |
ἀνατελλόντοιν anatellóntoin |
ἀνατελλόντων anatellóntōn |
ἀνατελλουσῶν anatellousôn |
ἀνατελλόντων anatellóntōn | |||||
Dative | ἀνατέλλοντῐ anatéllonti |
ἀνατελλούσῃ anatelloúsēi |
ἀνατέλλοντῐ anatéllonti |
ἀνατελλόντοιν anatellóntoin |
ἀνατελλούσαιν anatelloúsain |
ἀνατελλόντοιν anatellóntoin |
ἀνατέλλουσῐ / ἀνατέλλουσῐν anatéllousi(n) |
ἀνατελλούσαις anatelloúsais |
ἀνατέλλουσῐ / ἀνατέλλουσῐν anatéllousi(n) | |||||
Accusative | ἀνατέλλοντᾰ anatéllonta |
ἀνατέλλουσᾰν anatéllousan |
ἀνατέλλον anatéllon |
ἀνατέλλοντε anatéllonte |
ἀνατελλούσᾱ anatelloúsā |
ἀνατέλλοντε anatéllonte |
ἀνατέλλοντᾰς anatéllontas |
ἀνατελλούσᾱς anatelloúsās |
ἀνατέλλοντᾰ anatéllonta | |||||
Vocative | ἀνατέλλων anatéllōn |
ἀνατέλλουσᾰ anatéllousa |
ἀνατέλλον anatéllon |
ἀνατέλλοντε anatéllonte |
ἀνατελλούσᾱ anatelloúsā |
ἀνατέλλοντε anatéllonte |
ἀνατέλλοντες anatéllontes |
ἀνατέλλουσαι anatéllousai |
ἀνατέλλοντᾰ anatéllonta | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἀνατελλόντως anatellóntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|