ἀνατελλόμενος • (anatellómenos) m (feminine ἀνατελλομένη, neuter ἀνατελλόμενον); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἀνατελλόμενος anatellómenos |
ἀνατελλομένη anatelloménē |
ἀνατελλόμενον anatellómenon |
ἀνατελλομένω anatelloménō |
ἀνατελλομένᾱ anatelloménā |
ἀνατελλομένω anatelloménō |
ἀνατελλόμενοι anatellómenoi |
ἀνατελλόμεναι anatellómenai |
ἀνατελλόμενᾰ anatellómenă | |||||
Genitive | ἀνατελλομένου anatelloménou |
ἀνατελλομένης anatelloménēs |
ἀνατελλομένου anatelloménou |
ἀνατελλομένοιν anatelloménoin |
ἀνατελλομέναιν anatelloménain |
ἀνατελλομένοιν anatelloménoin |
ἀνατελλομένων anatelloménōn |
ἀνατελλομένων anatelloménōn |
ἀνατελλομένων anatelloménōn | |||||
Dative | ἀνατελλομένῳ anatelloménōi |
ἀνατελλομένῃ anatelloménēi |
ἀνατελλομένῳ anatelloménōi |
ἀνατελλομένοιν anatelloménoin |
ἀνατελλομέναιν anatelloménain |
ἀνατελλομένοιν anatelloménoin |
ἀνατελλομένοις anatelloménois |
ἀνατελλομέναις anatelloménais |
ἀνατελλομένοις anatelloménois | |||||
Accusative | ἀνατελλόμενον anatellómenon |
ἀνατελλομένην anatelloménēn |
ἀνατελλόμενον anatellómenon |
ἀνατελλομένω anatelloménō |
ἀνατελλομένᾱ anatelloménā |
ἀνατελλομένω anatelloménō |
ἀνατελλομένους anatelloménous |
ἀνατελλομένᾱς anatelloménās |
ἀνατελλόμενᾰ anatellómenă | |||||
Vocative | ἀνατελλόμενε anatellómene |
ἀνατελλομένη anatelloménē |
ἀνατελλόμενον anatellómenon |
ἀνατελλομένω anatelloménō |
ἀνατελλομένᾱ anatelloménā |
ἀνατελλομένω anatelloménō |
ἀνατελλόμενοι anatellómenoi |
ἀνατελλόμεναι anatellómenai |
ἀνατελλόμενᾰ anatellómenă | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἀνατελλομένως anatelloménōs |
ἀνατελλομενώτερος anatellomenṓteros |
ἀνατελλομενώτᾰτος anatellomenṓtătos | ||||||||||||
Notes: |
|