ἀνομώτᾰτος • (anomṓtatos) m (feminine ἀνομωτᾰ́τη, neuter ἀνομώτᾰτον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἀ̆νομώτᾰτος anomṓtatos |
ἀ̆νομωτᾰ́τη anomōtátē |
ἀ̆νομώτᾰτον anomṓtaton |
ἀ̆νομωτᾰ́τω anomōtátō |
ἀ̆νομωτᾰ́τᾱ anomōtátā |
ἀ̆νομωτᾰ́τω anomōtátō |
ἀ̆νομώτᾰτοι anomṓtatoi |
ἀ̆νομώτᾰται anomṓtatai |
ἀ̆νομώτᾰτᾰ anomṓtata | |||||
Genitive | ἀ̆νομωτᾰ́του anomōtátou |
ἀ̆νομωτᾰ́της anomōtátēs |
ἀ̆νομωτᾰ́του anomōtátou |
ἀ̆νομωτᾰ́τοιν anomōtátoin |
ἀ̆νομωτᾰ́ταιν anomōtátain |
ἀ̆νομωτᾰ́τοιν anomōtátoin |
ἀ̆νομωτᾰ́των anomōtátōn |
ἀ̆νομωτᾰ́των anomōtátōn |
ἀ̆νομωτᾰ́των anomōtátōn | |||||
Dative | ἀ̆νομωτᾰ́τῳ anomōtátōi |
ἀ̆νομωτᾰ́τῃ anomōtátēi |
ἀ̆νομωτᾰ́τῳ anomōtátōi |
ἀ̆νομωτᾰ́τοιν anomōtátoin |
ἀ̆νομωτᾰ́ταιν anomōtátain |
ἀ̆νομωτᾰ́τοιν anomōtátoin |
ἀ̆νομωτᾰ́τοις anomōtátois |
ἀ̆νομωτᾰ́ταις anomōtátais |
ἀ̆νομωτᾰ́τοις anomōtátois | |||||
Accusative | ἀ̆νομώτᾰτον anomṓtaton |
ἀ̆νομωτᾰ́την anomōtátēn |
ἀ̆νομώτᾰτον anomṓtaton |
ἀ̆νομωτᾰ́τω anomōtátō |
ἀ̆νομωτᾰ́τᾱ anomōtátā |
ἀ̆νομωτᾰ́τω anomōtátō |
ἀ̆νομωτᾰ́τους anomōtátous |
ἀ̆νομωτᾰ́τᾱς anomōtátās |
ἀ̆νομώτᾰτᾰ anomṓtata | |||||
Vocative | ἀ̆νομώτᾰτε anomṓtate |
ἀ̆νομωτᾰ́τη anomōtátē |
ἀ̆νομώτᾰτον anomṓtaton |
ἀ̆νομωτᾰ́τω anomōtátō |
ἀ̆νομωτᾰ́τᾱ anomōtátā |
ἀ̆νομωτᾰ́τω anomōtátō |
ἀ̆νομώτᾰτοι anomṓtatoi |
ἀ̆νομώτᾰται anomṓtatai |
ἀ̆νομώτᾰτᾰ anomṓtata | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἀ̆νομώτᾰτᾰ anomṓtata |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|