ἀντεπιβουλεύω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ἀντεπιβουλεύω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ἀντεπιβουλεύω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ἀντεπιβουλεύω in singular and plural. Everything you need to know about the word ἀντεπιβουλεύω you have here. The definition of the word ἀντεπιβουλεύω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofἀντεπιβουλεύω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From ἀντι- (anti-) +‎ ἐπιβουλεύω (epibouleúō).

Pronunciation

 

Verb

προεπῐβουλεύω • (proepibouleúō)

  1. to form counter-designs

Conjugation

   Present: ἀντεπῐβουλεύω, ἀντεπῐβουλεύομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀντεπῐβουλεύω ἀντεπῐβουλεύεις ἀντεπῐβουλεύει ἀντεπῐβουλεύετον ἀντεπῐβουλεύετον ἀντεπῐβουλεύομεν ἀντεπῐβουλεύετε ἀντεπῐβουλεύουσῐ(ν)
subjunctive ἀντεπῐβουλεύω ἀντεπῐβουλεύῃς ἀντεπῐβουλεύῃ ἀντεπῐβουλεύητον ἀντεπῐβουλεύητον ἀντεπῐβουλεύωμεν ἀντεπῐβουλεύητε ἀντεπῐβουλεύωσῐ(ν)
optative ἀντεπῐβουλεύοιμῐ ἀντεπῐβουλεύοις ἀντεπῐβουλεύοι ἀντεπῐβουλεύοιτον ἀντεπῐβουλευοίτην ἀντεπῐβουλεύοιμεν ἀντεπῐβουλεύοιτε ἀντεπῐβουλεύοιεν
imperative   ἀντεπῐβούλευε ἀντεπῐβουλευέτω ἀντεπῐβουλεύετον ἀντεπῐβουλευέτων   ἀντεπῐβουλεύετε ἀντεπῐβουλευόντων
middle/
passive 		indicative ἀντεπῐβουλεύομαι ἀντεπῐβουλεύῃ,
ἀντεπῐβουλεύει 		ἀντεπῐβουλεύεται ἀντεπῐβουλεύεσθον ἀντεπῐβουλεύεσθον ἀντεπῐβουλευόμεθᾰ ἀντεπῐβουλεύεσθε ἀντεπῐβουλεύονται
subjunctive ἀντεπῐβουλεύωμαι ἀντεπῐβουλεύῃ ἀντεπῐβουλεύηται ἀντεπῐβουλεύησθον ἀντεπῐβουλεύησθον ἀντεπῐβουλευώμεθᾰ ἀντεπῐβουλεύησθε ἀντεπῐβουλεύωνται
optative ἀντεπῐβουλευοίμην ἀντεπῐβουλεύοιο ἀντεπῐβουλεύοιτο ἀντεπῐβουλεύοισθον ἀντεπῐβουλευοίσθην ἀντεπῐβουλευοίμεθᾰ ἀντεπῐβουλεύοισθε ἀντεπῐβουλεύοιντο
imperative   ἀντεπῐβουλεύου ἀντεπῐβουλευέσθω ἀντεπῐβουλεύεσθον ἀντεπῐβουλευέσθων   ἀντεπῐβουλεύεσθε ἀντεπῐβουλευέσθων
active middle/passive
infinitive ἀντεπῐβουλεύειν ἀντεπῐβουλεύεσθαι
participle m ἀντεπῐβουλεύων ἀντεπῐβουλευόμενος
f ἀντεπῐβουλεύουσᾰ ἀντεπῐβουλευομένη
n ἀντεπῐβουλεῦον ἀντεπῐβουλευόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἀντεπεβούλευον, ἀντεπεβουλευόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀντεπεβούλευον ἀντεπεβούλευες ἀντεπεβούλευε(ν) ἀντεπεβουλεύετον ἀντεπεβουλευέτην ἀντεπεβουλεύομεν ἀντεπεβουλεύετε ἀντεπεβούλευον
middle/
passive 		indicative ἀντεπεβουλευόμην ἀντεπεβουλεύου ἀντεπεβουλεύετο ἀντεπεβουλεύεσθον ἀντεπεβουλευέσθην ἀντεπεβουλευόμεθᾰ ἀντεπεβουλεύεσθε ἀντεπεβουλεύοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀντεπῐβουλεύσω, ἀντεπῐβουλεύσομαι, ἀντεπῐβουλευθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀντεπῐβουλεύσω ἀντεπῐβουλεύσεις ἀντεπῐβουλεύσει ἀντεπῐβουλεύσετον ἀντεπῐβουλεύσετον ἀντεπῐβουλεύσομεν ἀντεπῐβουλεύσετε ἀντεπῐβουλεύσουσῐ(ν)
optative ἀντεπῐβουλεύσοιμῐ ἀντεπῐβουλεύσοις ἀντεπῐβουλεύσοι ἀντεπῐβουλεύσοιτον ἀντεπῐβουλευσοίτην ἀντεπῐβουλεύσοιμεν ἀντεπῐβουλεύσοιτε ἀντεπῐβουλεύσοιεν
middle indicative ἀντεπῐβουλεύσομαι ἀντεπῐβουλεύσῃ,
ἀντεπῐβουλεύσει 		ἀντεπῐβουλεύσεται ἀντεπῐβουλεύσεσθον ἀντεπῐβουλεύσεσθον ἀντεπῐβουλευσόμεθᾰ ἀντεπῐβουλεύσεσθε ἀντεπῐβουλεύσονται
optative ἀντεπῐβουλευσοίμην ἀντεπῐβουλεύσοιο ἀντεπῐβουλεύσοιτο ἀντεπῐβουλεύσοισθον ἀντεπῐβουλευσοίσθην ἀντεπῐβουλευσοίμεθᾰ ἀντεπῐβουλεύσοισθε ἀντεπῐβουλεύσοιντο
passive indicative ἀντεπῐβουλευθήσομαι ἀντεπῐβουλευθήσῃ ἀντεπῐβουλευθήσεται ἀντεπῐβουλευθήσεσθον ἀντεπῐβουλευθήσεσθον ἀντεπῐβουλευθησόμεθᾰ ἀντεπῐβουλευθήσεσθε ἀντεπῐβουλευθήσονται
optative ἀντεπῐβουλευθησοίμην ἀντεπῐβουλευθήσοιο ἀντεπῐβουλευθήσοιτο ἀντεπῐβουλευθήσοισθον ἀντεπῐβουλευθησοίσθην ἀντεπῐβουλευθησοίμεθᾰ ἀντεπῐβουλευθήσοισθε ἀντεπῐβουλευθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἀντεπῐβουλεύσειν ἀντεπῐβουλεύσεσθαι ἀντεπῐβουλευθήσεσθαι
participle m ἀντεπῐβουλεύσων ἀντεπῐβουλευσόμενος ἀντεπῐβουλευθησόμενος
f ἀντεπῐβουλεύσουσᾰ ἀντεπῐβουλευσομένη ἀντεπῐβουλευθησομένη
n ἀντεπῐβουλεῦσον ἀντεπῐβουλευσόμενον ἀντεπῐβουλευθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἀντεπεβούλευσᾰ, ἀντεπεβουλευσᾰ́μην, ἀντεπεβουλεύθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀντεπεβούλευσᾰ ἀντεπεβούλευσᾰς ἀντεπεβούλευσε(ν) ἀντεπεβουλεύσᾰτον ἀντεπεβουλευσᾰ́την ἀντεπεβουλεύσᾰμεν ἀντεπεβουλεύσᾰτε ἀντεπεβούλευσᾰν
subjunctive ἀντεπῐβουλεύσω ἀντεπῐβουλεύσῃς ἀντεπῐβουλεύσῃ ἀντεπῐβουλεύσητον ἀντεπῐβουλεύσητον ἀντεπῐβουλεύσωμεν ἀντεπῐβουλεύσητε ἀντεπῐβουλεύσωσῐ(ν)
optative ἀντεπῐβουλεύσαιμῐ ἀντεπῐβουλεύσειᾰς,
ἀντεπῐβουλεύσαις 		ἀντεπῐβουλεύσειε(ν),
ἀντεπῐβουλεύσαι 		ἀντεπῐβουλεύσαιτον ἀντεπῐβουλευσαίτην ἀντεπῐβουλεύσαιμεν ἀντεπῐβουλεύσαιτε ἀντεπῐβουλεύσειᾰν,
ἀντεπῐβουλεύσαιεν
imperative   ἀντεπῐβούλευσον ἀντεπῐβουλευσᾰ́τω ἀντεπῐβουλεύσᾰτον ἀντεπῐβουλευσᾰ́των   ἀντεπῐβουλεύσᾰτε ἀντεπῐβουλευσᾰ́ντων
middle indicative ἀντεπεβουλευσᾰ́μην ἀντεπεβουλεύσω ἀντεπεβουλεύσᾰτο ἀντεπεβουλεύσᾰσθον ἀντεπεβουλευσᾰ́σθην ἀντεπεβουλευσᾰ́μεθᾰ ἀντεπεβουλεύσᾰσθε ἀντεπεβουλεύσᾰντο
subjunctive ἀντεπῐβουλεύσωμαι ἀντεπῐβουλεύσῃ ἀντεπῐβουλεύσηται ἀντεπῐβουλεύσησθον ἀντεπῐβουλεύσησθον ἀντεπῐβουλευσώμεθᾰ ἀντεπῐβουλεύσησθε ἀντεπῐβουλεύσωνται
optative ἀντεπῐβουλευσαίμην ἀντεπῐβουλεύσαιο ἀντεπῐβουλεύσαιτο ἀντεπῐβουλεύσαισθον ἀντεπῐβουλευσαίσθην ἀντεπῐβουλευσαίμεθᾰ ἀντεπῐβουλεύσαισθε ἀντεπῐβουλεύσαιντο
imperative   ἀντεπῐβούλευσαι ἀντεπῐβουλευσᾰ́σθω ἀντεπῐβουλεύσᾰσθον ἀντεπῐβουλευσᾰ́σθων   ἀντεπῐβουλεύσᾰσθε ἀντεπῐβουλευσᾰ́σθων
passive indicative ἀντεπεβουλεύθην ἀντεπεβουλεύθης ἀντεπεβουλεύθη ἀντεπεβουλεύθητον ἀντεπεβουλευθήτην ἀντεπεβουλεύθημεν ἀντεπεβουλεύθητε ἀντεπεβουλεύθησᾰν
subjunctive ἀντεπῐβουλευθῶ ἀντεπῐβουλευθῇς ἀντεπῐβουλευθῇ ἀντεπῐβουλευθῆτον ἀντεπῐβουλευθῆτον ἀντεπῐβουλευθῶμεν ἀντεπῐβουλευθῆτε ἀντεπῐβουλευθῶσῐ(ν)
optative ἀντεπῐβουλευθείην ἀντεπῐβουλευθείης ἀντεπῐβουλευθείη ἀντεπῐβουλευθεῖτον,
ἀντεπῐβουλευθείητον 		ἀντεπῐβουλευθείτην,
ἀντεπῐβουλευθειήτην 		ἀντεπῐβουλευθεῖμεν,
ἀντεπῐβουλευθείημεν 		ἀντεπῐβουλευθεῖτε,
ἀντεπῐβουλευθείητε 		ἀντεπῐβουλευθεῖεν,
ἀντεπῐβουλευθείησᾰν
imperative   ἀντεπῐβουλεύθητῐ ἀντεπῐβουλευθήτω ἀντεπῐβουλεύθητον ἀντεπῐβουλευθήτων   ἀντεπῐβουλεύθητε ἀντεπῐβουλευθέντων
active middle passive
infinitive ἀντεπῐβουλεῦσαι ἀντεπῐβουλεύσᾰσθαι ἀντεπῐβουλευθῆναι
participle m ἀντεπῐβουλεύσᾱς ἀντεπῐβουλευσᾰ́μενος ἀντεπῐβουλευθείς
f ἀντεπῐβουλεύσᾱσᾰ ἀντεπῐβουλευσᾰμένη ἀντεπῐβουλευθεῖσᾰ
n ἀντεπῐβουλεῦσᾰν ἀντεπῐβουλευσᾰ́μενον ἀντεπῐβουλευθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἀντεπῐβεβούλευκᾰ, ἀντεπῐβεβούλευμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀντεπῐβεβούλευκᾰ ἀντεπῐβεβούλευκᾰς ἀντεπῐβεβούλευκε(ν) ἀντεπῐβεβουλεύκᾰτον ἀντεπῐβεβουλεύκᾰτον ἀντεπῐβεβουλεύκᾰμεν ἀντεπῐβεβουλεύκᾰτε ἀντεπῐβεβουλεύκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἀντεπῐβεβουλεύκω ἀντεπῐβεβουλεύκῃς ἀντεπῐβεβουλεύκῃ ἀντεπῐβεβουλεύκητον ἀντεπῐβεβουλεύκητον ἀντεπῐβεβουλεύκωμεν ἀντεπῐβεβουλεύκητε ἀντεπῐβεβουλεύκωσῐ(ν)
optative ἀντεπῐβεβουλεύκοιμῐ,
ἀντεπῐβεβουλευκοίην 		ἀντεπῐβεβουλεύκοις,
ἀντεπῐβεβουλευκοίης 		ἀντεπῐβεβουλεύκοι,
ἀντεπῐβεβουλευκοίη 		ἀντεπῐβεβουλεύκοιτον ἀντεπῐβεβουλευκοίτην ἀντεπῐβεβουλεύκοιμεν ἀντεπῐβεβουλεύκοιτε ἀντεπῐβεβουλεύκοιεν
imperative   ἀντεπῐβεβούλευκε ἀντεπῐβεβουλευκέτω ἀντεπῐβεβουλεύκετον ἀντεπῐβεβουλευκέτων   ἀντεπῐβεβουλεύκετε ἀντεπῐβεβουλευκόντων
middle/
passive 		indicative ἀντεπῐβεβούλευμαι ἀντεπῐβεβούλευσαι ἀντεπῐβεβούλευται ἀντεπῐβεβούλευσθον ἀντεπῐβεβούλευσθον ἀντεπῐβεβουλεύμεθᾰ ἀντεπῐβεβούλευσθε ἀντεπῐβεβούλευνται
subjunctive ἀντεπῐβεβουλευμένος ὦ ἀντεπῐβεβουλευμένος ᾖς ἀντεπῐβεβουλευμένος ᾖ ἀντεπῐβεβουλευμένω ἦτον ἀντεπῐβεβουλευμένω ἦτον ἀντεπῐβεβουλευμένοι ὦμεν ἀντεπῐβεβουλευμένοι ἦτε ἀντεπῐβεβουλευμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἀντεπῐβεβουλευμένος εἴην ἀντεπῐβεβουλευμένος εἴης ἀντεπῐβεβουλευμένος εἴη ἀντεπῐβεβουλευμένω εἴητον/εἶτον ἀντεπῐβεβουλευμένω εἰήτην/εἴτην ἀντεπῐβεβουλευμένοι εἴημεν/εἶμεν ἀντεπῐβεβουλευμένοι εἴητε/εἶτε ἀντεπῐβεβουλευμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἀντεπῐβεβούλευσο ἀντεπῐβεβουλεύσθω ἀντεπῐβεβούλευσθον ἀντεπῐβεβουλεύσθων   ἀντεπῐβεβούλευσθε ἀντεπῐβεβουλεύσθων
active middle/passive
infinitive ἀντεπῐβεβουλευκέναι ἀντεπῐβεβουλεῦσθαι
participle m ἀντεπῐβεβουλευκώς ἀντεπῐβεβουλευμένος
f ἀντεπῐβεβουλευκυῖᾰ ἀντεπῐβεβουλευμένη
n ἀντεπῐβεβουλευκός ἀντεπῐβεβουλευμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἀντεπεβεβουλεύκειν, ἀντεπεβεβουλεύμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀντεπεβεβουλεύκειν,
ἀντεπεβεβουλεύκη 		ἀντεπεβεβουλεύκεις,
ἀντεπεβεβουλεύκης 		ἀντεπεβεβουλεύκει(ν) ἀντεπεβεβουλεύκετον ἀντεπεβεβουλευκέτην ἀντεπεβεβουλεύκεμεν ἀντεπεβεβουλεύκετε ἀντεπεβεβουλεύκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἀντεπεβεβουλεύμην ἀντεπεβεβούλευσο ἀντεπεβεβούλευτο ἀντεπεβεβούλευσθον ἀντεπεβεβουλεύσθην ἀντεπεβεβουλεύμεθᾰ ἀντεπεβεβούλευσθε ἀντεπεβεβούλευντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia