ἀντικαθίζομαι

Ancient Greek

ἀντι- (anti-) +‎ καθίζομαι (kathízomai)

ἀντικαθίζομαι • (antikathízomai)

Present: ἀντικαθίζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἀντικαθίζομαι	ἀντικαθίζῃ, ἀντικαθίζει	ἀντικαθίζεται	ἀντικαθίζεσθον	ἀντικαθίζεσθον	ἀντικαθιζόμεθᾰ	ἀντικαθίζεσθε	ἀντικαθίζονται
	subjunctive	ἀντικαθίζωμαι	ἀντικαθίζῃ	ἀντικαθίζηται	ἀντικαθίζησθον	ἀντικαθίζησθον	ἀντικαθιζώμεθᾰ	ἀντικαθίζησθε	ἀντικαθίζωνται
	optative	ἀντικαθιζοίμην	ἀντικαθίζοιο	ἀντικαθίζοιτο	ἀντικαθίζοισθον	ἀντικαθιζοίσθην	ἀντικαθιζοίμεθᾰ	ἀντικαθίζοισθε	ἀντικαθίζοιντο
	imperative		ἀντικαθίζου	ἀντικαθιζέσθω	ἀντικαθίζεσθον	ἀντικαθιζέσθων		ἀντικαθίζεσθε	ἀντικαθιζέσθων

infinitive						ἀντικαθίζεσθαι
participle	m					ἀντικαθιζόμενος
	f					ἀντικαθιζομένη
	n					ἀντικαθιζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἀντεκαθιζόμην	ἀντεκαθίζου	ἀντεκαθίζετο	ἀντεκαθίζεσθον	ἀντεκαθιζέσθην	ἀντεκαθιζόμεθᾰ	ἀντεκαθίζεσθε	ἀντεκαθίζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἀντικαθεδέομαι	ἀντικαθεδέῃ, ἀντικαθεδέει	ἀντικαθεδέεται	ἀντικαθεδέεσθον	ἀντικαθεδέεσθον	ἀντικαθεδεόμεθᾰ	ἀντικαθεδέεσθε	ἀντικαθεδέονται
middle	optative	ἀντικαθεδεοίμην	ἀντικαθεδέοιο	ἀντικαθεδέοιτο	ἀντικαθεδέοισθον	ἀντικαθεδεοίσθην	ἀντικαθεδεοίμεθᾰ	ἀντικαθεδέοισθε	ἀντικαθεδέοιντο
					middle
infinitive					ἀντικαθεδέεσθαι
participle	m				ἀντικαθεδεόμενος
	f				ἀντικαθεδεομένη
	n				ἀντικαθεδεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἀντικαθεδοῦμαι	ἀντικαθεδῇ	ἀντικαθεδεῖται	ἀντικαθεδεῖσθον	ἀντικαθεδεῖσθον	ἀντικαθεδούμεθᾰ	ἀντικαθεδεῖσθε	ἀντικαθεδοῦνται
middle	optative	ἀντικαθεδοίμην	ἀντικαθεδοῖο	ἀντικαθεδοῖτο	ἀντικαθεδοῖσθον	ἀντικαθεδοίσθην	ἀντικαθεδοίμεθᾰ	ἀντικαθεδοῖσθε	ἀντικαθεδοῖντο
					middle
infinitive					ἀντικαθεδεῖσθαι
participle	m				ἀντικαθεδούμενος
	f				ἀντικαθεδουμένη
	n				ἀντικαθεδούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἀντεκαθεζόμην	ἀντεκαθέζου	ἀντεκαθέζετο	ἀντεκαθέζεσθον	ἀντεκαθεζέσθην	ἀντεκαθεζόμεθᾰ	ἀντεκαθέζεσθε	ἀντεκαθέζοντο
	subjunctive	ἀντικαθέζωμαι	ἀντικαθέζῃ	ἀντικαθέζηται	ἀντικαθέζησθον	ἀντικαθέζησθον	ἀντικαθεζώμεθᾰ	ἀντικαθέζησθε	ἀντικαθέζωνται
	optative	ἀντικαθεζοίμην	ἀντικαθέζοιο	ἀντικαθέζοιτο	ἀντικαθέζοισθον	ἀντικαθεζοίσθην	ἀντικαθεζοίμεθᾰ	ἀντικαθέζοισθε	ἀντικαθέζοιντο
	imperative		ἀντικαθεζοῦ	ἀντικαθεζέσθω	ἀντικαθέζεσθον	ἀντικαθεζέσθων		ἀντικαθέζεσθε	ἀντικαθεζέσθων
					middle
infinitive					ἀντικαθεζέσθαι
participle	m				ἀντικαθεζόμενος
	f				ἀντικαθεζομένη
	n				ἀντικαθεζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.