From ἄξιος (áxios, “worthy”) + πρέπω (prépō, “to be appropriate for”) + -ής (-ḗs, adjective suffix).
ἀξιοπρεπής • (axioprepḗs) m or f (neuter ἀξιοπρεπές); third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | ἀξιοπρεπής axioprepḗs |
ἀξιοπρεπές axioprepés |
ἀξιοπρεπεῖ axioprepeî |
ἀξιοπρεπεῖ axioprepeî |
ἀξιοπρεπεῖς axioprepeîs |
ἀξιοπρεπῆ axioprepê | ||||||||
Genitive | ἀξιοπρεποῦς axioprepoûs |
ἀξιοπρεποῦς axioprepoûs |
ἀξιοπρεποῖν axioprepoîn |
ἀξιοπρεποῖν axioprepoîn |
ἀξιοπρεπῶν axioprepôn |
ἀξιοπρεπῶν axioprepôn | ||||||||
Dative | ἀξιοπρεπεῖ axioprepeî |
ἀξιοπρεπεῖ axioprepeî |
ἀξιοπρεποῖν axioprepoîn |
ἀξιοπρεποῖν axioprepoîn |
ἀξιοπρεπέσῐ / ἀξιοπρεπέσῐν axioprepési(n) |
ἀξιοπρεπέσῐ / ἀξιοπρεπέσῐν axioprepési(n) | ||||||||
Accusative | ἀξιοπρεπῆ axioprepê |
ἀξιοπρεπές axioprepés |
ἀξιοπρεπεῖ axioprepeî |
ἀξιοπρεπεῖ axioprepeî |
ἀξιοπρεπεῖς axioprepeîs |
ἀξιοπρεπῆ axioprepê | ||||||||
Vocative | ἀξιοπρεπές axioprepés |
ἀξιοπρεπές axioprepés |
ἀξιοπρεπεῖ axioprepeî |
ἀξιοπρεπεῖ axioprepeî |
ἀξιοπρεπεῖς axioprepeîs |
ἀξιοπρεπῆ axioprepê | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἀξιοπρεπῶς axioprepôs |
ἀξιοπρεπέστερος axioprepésteros |
ἀξιοπρεπέστᾰτος axioprepéstatos | ||||||||||||
Notes: |
|