ἀποθᾰνών • (apothanṓn) m (feminine ἀποθᾰνοῦσᾰ, neuter ἀποθᾰνόν); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἀποθᾰνών apothanṓn |
ἀποθᾰνοῦσᾰ apothanoûsa |
ἀποθᾰνόν apothanón |
ἀποθᾰνόντε apothanónte |
ἀποθᾰνούσᾱ apothanoúsā |
ἀποθᾰνόντε apothanónte |
ἀποθᾰνόντες apothanóntes |
ἀποθᾰνοῦσαι apothanoûsai |
ἀποθᾰνόντᾰ apothanónta | |||||
Genitive | ἀποθᾰνόντος apothanóntos |
ἀποθᾰνούσης apothanoúsēs |
ἀποθᾰνόντος apothanóntos |
ἀποθᾰνόντοιν apothanóntoin |
ἀποθᾰνούσαιν apothanoúsain |
ἀποθᾰνόντοιν apothanóntoin |
ἀποθᾰνόντων apothanóntōn |
ἀποθᾰνουσῶν apothanousôn |
ἀποθᾰνόντων apothanóntōn | |||||
Dative | ἀποθᾰνόντῐ apothanónti |
ἀποθᾰνούσῃ apothanoúsēi |
ἀποθᾰνόντῐ apothanónti |
ἀποθᾰνόντοιν apothanóntoin |
ἀποθᾰνούσαιν apothanoúsain |
ἀποθᾰνόντοιν apothanóntoin |
ἀποθᾰνοῦσῐ / ἀποθᾰνοῦσῐν apothanoûsi(n) |
ἀποθᾰνούσαις apothanoúsais |
ἀποθᾰνοῦσῐ / ἀποθᾰνοῦσῐν apothanoûsi(n) | |||||
Accusative | ἀποθᾰνόντᾰ apothanónta |
ἀποθᾰνοῦσᾰν apothanoûsan |
ἀποθᾰνόν apothanón |
ἀποθᾰνόντε apothanónte |
ἀποθᾰνούσᾱ apothanoúsā |
ἀποθᾰνόντε apothanónte |
ἀποθᾰνόντᾰς apothanóntas |
ἀποθᾰνούσᾱς apothanoúsās |
ἀποθᾰνόντᾰ apothanónta | |||||
Vocative | ἀποθᾰνών apothanṓn |
ἀποθᾰνοῦσᾰ apothanoûsa |
ἀποθᾰνόν apothanón |
ἀποθᾰνόντε apothanónte |
ἀποθᾰνούσᾱ apothanoúsā |
ἀποθᾰνόντε apothanónte |
ἀποθᾰνόντες apothanóntes |
ἀποθᾰνοῦσαι apothanoûsai |
ἀποθᾰνόντᾰ apothanónta | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἀποθᾰνόντως apothanóntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|