From ἀ̆πονευρόομαι (aponeuróomai, “to become tendinous”) + -σῐς (-sis, nominal suffix).
ἀ̆πονεύρωσῐς • (aponeúrōsis) f (genitive ἀ̆πονευρώσεως); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ ἀ̆πονεύρωσῐς hē aponeúrōsis |
τὼ ἀ̆πονευρώσει tṑ aponeurṓsei |
αἱ ἀ̆πονευρώσεις hai aponeurṓseis | ||||||||||
Genitive | τῆς ἀ̆πονευρώσεως tês aponeurṓseōs |
τοῖν ἀ̆πονευρωσέοιν toîn aponeurōséoin |
τῶν ἀ̆πονευρώσεων tôn aponeurṓseōn | ||||||||||
Dative | τῇ ἀ̆πονευρώσει têi aponeurṓsei |
τοῖν ἀ̆πονευρωσέοιν toîn aponeurōséoin |
ταῖς ἀ̆πονευρώσεσῐ / ἀ̆πονευρώσεσῐν taîs aponeurṓsesi(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν ἀ̆πονεύρωσῐν tḕn aponeúrōsin |
τὼ ἀ̆πονευρώσει tṑ aponeurṓsei |
τᾱ̀ς ἀ̆πονευρώσεις tā̀s aponeurṓseis | ||||||||||
Vocative | ἀ̆πονεύρωσῐ aponeúrōsi |
ἀ̆πονευρώσει aponeurṓsei |
ἀ̆πονευρώσεις aponeurṓseis | ||||||||||
Notes: |
|