ἀπονώτερος • (aponṓteros) m (feminine ἀπονωτέρᾱ, neuter ἀπονώτερον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἀπονώτερος aponṓteros |
ἀπονωτέρᾱ aponōtérā |
ἀπονώτερον aponṓteron |
ἀπονωτέρω aponōtérō |
ἀπονωτέρᾱ aponōtérā |
ἀπονωτέρω aponōtérō |
ἀπονώτεροι aponṓteroi |
ἀπονώτεραι aponṓterai |
ἀπονώτερᾰ aponṓtera | |||||
Genitive | ἀπονωτέρου aponōtérou |
ἀπονωτέρᾱς aponōtérās |
ἀπονωτέρου aponōtérou |
ἀπονωτέροιν aponōtéroin |
ἀπονωτέραιν aponōtérain |
ἀπονωτέροιν aponōtéroin |
ἀπονωτέρων aponōtérōn |
ἀπονωτέρων aponōtérōn |
ἀπονωτέρων aponōtérōn | |||||
Dative | ἀπονωτέρῳ aponōtérōi |
ἀπονωτέρᾳ aponōtérāi |
ἀπονωτέρῳ aponōtérōi |
ἀπονωτέροιν aponōtéroin |
ἀπονωτέραιν aponōtérain |
ἀπονωτέροιν aponōtéroin |
ἀπονωτέροις aponōtérois |
ἀπονωτέραις aponōtérais |
ἀπονωτέροις aponōtérois | |||||
Accusative | ἀπονώτερον aponṓteron |
ἀπονωτέρᾱν aponōtérān |
ἀπονώτερον aponṓteron |
ἀπονωτέρω aponōtérō |
ἀπονωτέρᾱ aponōtérā |
ἀπονωτέρω aponōtérō |
ἀπονωτέρους aponōtérous |
ἀπονωτέρᾱς aponōtérās |
ἀπονώτερᾰ aponṓtera | |||||
Vocative | ἀπονώτερε aponṓtere |
ἀπονωτέρᾱ aponōtérā |
ἀπονώτερον aponṓteron |
ἀπονωτέρω aponōtérō |
ἀπονωτέρᾱ aponōtérā |
ἀπονωτέρω aponōtérō |
ἀπονώτεροι aponṓteroi |
ἀπονώτεραι aponṓterai |
ἀπονώτερᾰ aponṓtera | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἀπονώτερον aponṓteron |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|