ἀποτέμνω (apotémnō) + -ος (-os).
ἀπότομος • (apótomos) m or f (neuter ἀπότομον); second declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | ἀπότομος apótomos |
ἀπότομον apótomon |
ἀποτόμω apotómō |
ἀποτόμω apotómō |
ἀπότομοι apótomoi |
ἀπότομᾰ apótoma | ||||||||
| Genitive | ἀποτόμου apotómou |
ἀποτόμου apotómou |
ἀποτόμοιν apotómoin |
ἀποτόμοιν apotómoin |
ἀποτόμων apotómōn |
ἀποτόμων apotómōn | ||||||||
| Dative | ἀποτόμῳ apotómōi |
ἀποτόμῳ apotómōi |
ἀποτόμοιν apotómoin |
ἀποτόμοιν apotómoin |
ἀποτόμοις apotómois |
ἀποτόμοις apotómois | ||||||||
| Accusative | ἀπότομον apótomon |
ἀπότομον apótomon |
ἀποτόμω apotómō |
ἀποτόμω apotómō |
ἀποτόμους apotómous |
ἀπότομᾰ apótoma | ||||||||
| Vocative | ἀπότομε apótome |
ἀπότομον apótomon |
ἀποτόμω apotómō |
ἀποτόμω apotómō |
ἀπότομοι apótomoi |
ἀπότομᾰ apótoma | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| ἀποτόμως apotómōs |
ἀποτομώτερος apotomṓteros |
ἀποτομώτᾰτος apotomṓtatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||