ἀρρενοκοίτης

Ancient Greek

ἀρρενοκοίτης • (arrhenokoítēs) m (genitive ἀρρενοκοίτου); first declension

Alternative form of ἀρσενοκοίτης (arsenokoítēs)
- Greek Anthology, "On the Eastern Gate of Thessalonica"
  βάρβαρον οὐ τρομέεις, οὐκ ἄρρενας ἀρρενοκοίτας.
  bárbaron ou troméeis, ouk árrhenas arrhenokoítas.
  Thou hast no need to fear the barbarian or sodomites.

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ ἀρρενοκοίτης ho arrhenokoítēs	τὼ ἀρρενοκοίτᾱ tṑ arrhenokoítā	οἱ ἀρρενοκοῖται hoi arrhenokoîtai
Genitive	τοῦ ἀρρενοκοίτου toû arrhenokoítou	τοῖν ἀρρενοκοίταιν toîn arrhenokoítain	τῶν ἀρρενοκοιτῶν tôn arrhenokoitôn
Dative	τῷ ἀρρενοκοίτῃ tôi arrhenokoítēi	τοῖν ἀρρενοκοίταιν toîn arrhenokoítain	τοῖς ἀρρενοκοίταις toîs arrhenokoítais
Accusative	τὸν ἀρρενοκοίτην tòn arrhenokoítēn	τὼ ἀρρενοκοίτᾱ tṑ arrhenokoítā	τοὺς ἀρρενοκοίτᾱς toùs arrhenokoítās
Vocative	ἀρρενοκοῖτᾰ arrhenokoîta	ἀρρενοκοίτᾱ arrhenokoítā	ἀρρενοκοῖται arrhenokoîtai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.