From ἀστήρ (astḗr, “star”) + -ῐ́σκος (-ískos, diminutive suffix).
ἀστερῐ́σκος • (asterískos) m (genitive ἀστερῐ́σκου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ ἀστερῐ́σκος ho asterískos |
τὼ ἀστερῐ́σκω tṑ asterískō |
οἱ ἀστερῐ́σκοι hoi asterískoi | ||||||||||
Genitive | τοῦ ἀστερῐ́σκου toû asterískou |
τοῖν ἀστερῐ́σκοιν toîn asterískoin |
τῶν ἀστερῐ́σκων tôn asterískōn | ||||||||||
Dative | τῷ ἀστερῐ́σκῳ tôi asterískōi |
τοῖν ἀστερῐ́σκοιν toîn asterískoin |
τοῖς ἀστερῐ́σκοις toîs asterískois | ||||||||||
Accusative | τὸν ἀστερῐ́σκον tòn asterískon |
τὼ ἀστερῐ́σκω tṑ asterískō |
τοὺς ἀστερῐ́σκους toùs asterískous | ||||||||||
Vocative | ἀστερῐ́σκε asteríske |
ἀστερῐ́σκω asterískō |
ἀστερῐ́σκοι asterískoi | ||||||||||
Notes: |
|